Thursday, September 8, 2011

हे घरी असतात

हे घरी असतात

हे घरी असतात तर किती बरे असते
मला कसली कसली काळजी नसते

मुलांचा सकाळचा डबा
त्यांच्या शाळेची तयारी
रिक्षावाल्याची वाट पाहणे
पेपरवाल्याची उधारी
झालेच तर नळाचे पाणी
ते तर तेव्हाच येत असते
हे घरी असतात तर किती बरे असते
मला कसली कसली काळजी नसते

त्यानंतरचा आमचा नाष्टा
कधी होतो रवा, पराठा
कधी उतप्पा, ईडली डोसा
ह्यांच्या हाताला मस्त चव असते
हे घरी असतात तर किती बरे असते
मला कसली कसली काळजी नसते

कामवाल्या मावशी धुणी भांडी करून जातात
साबण, सर्फ, पितांबरी ह्यांचा हिशेब हेच पाहतात
वाळलेल्या कपड्यांना इस्त्री कशी छान करतात
धोबी परीटही त्याच्यापुढे झक मारतात
मी ही घरी असते तर कदाचीत केले असते
पण...
हे घरी असतात तर किती बरे असते
मला कसली कसली काळजी नसते

दुपारी जेवण बनवल्यानंतर
बिचारे एकटेच खातात
घरी कुणीच नसते
घरातले सारे कामावर जातात
दुपारी जेवल्यानंतर मात्र
हे टिव्ही बघतात
तीनच्या सुमारास वामकुक्षी घेतात
मी मरमर ऑफीसात प्रोग्रामींगची कामं करते
हे घरी असतात तर किती बरे असते
मला कसली कसली काळजी नसते

आठवडाभर हे घरी कित्ती कित्ती कामं करतात
घर सारे निटनिटके आवरून सावरून ठेवतात
मात्र कधीतरी त्यांनाही एक दिवस सुटी द्यावीशी वाटते
हे घरी असतात तर किती बरे असते
मला कसली कसली काळजी नसते

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
०८/०९/२०११

No comments: