Sunday, September 4, 2011

क्षितीजावर ढळला आणि एक सुर्य

क्षितीजावर ढळला आणि एक सुर्य

क्षितीजावर ढळला आणि एक सुर्य
माझे काळीज मोडून

खडकावरल्या फेसाळ लाटा
पाय धुवूनी जात होत्या
त्याही मागे सरल्या आता
आली ओहोटी म्हणून

शुभ्र पांढरी मऊ रेती
पायाखाली येत होती
ढिगारा त्या रेतीचा
आताच गेला कोसळून

कोण, कोणाचा,कुठला, मी, तो?
कशास धरूनी चालत होतो?
समोर आता तांबड काळसर
आकाश नुरले सारे व्यापून

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
१२/०४/२०११

No comments: