Friday, September 2, 2011

आले आले आमचे स्वामी बाबा आले

आले आले आमचे स्वामी बाबा आले

जय महाराष्ट्र!
कामगार दिन व महाराष्ट्र दिनाच्या हार्दीक शुभेच्छा!

llपुण्याचे पेशवेll यांनी या प्रतिसादात (http://www.misalpav.com/node/17833#comment-310480) बाबा-महाराज लोकांच्या प्रवृत्तीवर काहीतरी जागृती होण्यासाठी काहीतरी लिहीण्याचे सांगितले होते. त्यांची आज्ञा आम्हास मान्य असल्याने खालील काव्य लिहीण्यात आले. असलेच एक काव्य आधीही लिहीले आहे. (फसू नका तुम्ही फसू नका: https://mimarathi.net/~mimarath/node/3678).

हे काव्य llपुण्याचे पेशवेll यांना डेडीकेट केले आहे.


आले आले आले आले आले आले
आले आले आमचे महाराज आले
आले आले आमचे स्वामी बाबा आले
विवेक, श्रद्धा, बुद्धी पळोनीया गेले
आले आले आमचे महाराज आले ||धृ||
ह्हो!

झिलकरी:
इतके सारे महाराज असतांना आत्ता हे नवीन महाराज कोण आले?

अरे मुर्खा, हे महाराज म्हणजे साक्षात परमेश्वर ओळखले जातात बरं. त्यांचे चमत्कार तर पहा किती आहेत ते-

चुटकीतूनी ते भस्म काढती
हात फिरवूनी अंगठी मिळवीती
अंगारा देवूनी रोग करती बरा
धुपारा घेवूनी रोगी जाय घरा
दरबारी यांच्या काळजी नाही जरा
समस्या सोडवीण्याच्या नाना तर्‍हा
असल्या बाबांमुळे डॉक्टरांचे धंदे बसले
आले आले आमचे महाराज आले
आले आले आमचे स्वामी बाबा आले ||१||

झिलकरी:
आरं तिच्या, लईच पावरबाज हाय की ह्ये म्हाराज!

तूला काय झालं आहे काय?
परिक्षेत पास होत नाहीस काय?
की तूझे लग्न होत नाही काय?
की तुझा धंदा तोट्यात जाय?
की तु मंत्री होत नाहीस काय?
की निकाल तूझ्या बाजूने नाही काय?
की तू एखाद्या घोटाळ्यात अडकलायस काय?
असले सारे प्रश्न सोडवण्या ते अवतारी पुरूष झाले

कोरस:
आले आले आमचे महाराज आले
आले आले आमचे स्वामी बाबा आले ||२||

झिलकरी:
आसं काय, म्हंजे ह्ये बाबा समश्या निवारण केंद्रच हाय म्हना की!

काय अफलातून या बाबांचं वागणं
कुणी हात फिरवूनी काढीतो सोनं
कुणी फरशी डोक्यावर ठेवतो
कुणी फकीर मोरपीस फिरवीतो
कुणी डोळे उघडे ठेवून विसावतो
कुणी गूळ-शेंगदाण्याचा लाडू खातो
कुणी फक्त फळेच खाऊनी जगतो
कुणी आयुर्वेदीक औषधी विकतो
कुणी पुस्तके प्रकाशीत करतो
कुणी स्व:ताला देवच समजतो
हे सगळे पोटापाण्याचे धंदे की हो झाले!

कोरस:
आले आले आमचे महाराज आले
आले आले आमचे स्वामी बाबा आले ||३||


चिंता काळज्या कोणाला नाही
जन्माला आला त्याचा तोच भार वाही
उगा कशाला महाराजांचा आधार तू पाही?
तूझ्या नशीबाला तूच आकार देत राही
बाबा महाराजांचे खोटं लचांड असे ठाई ठाई
आपली श्रद्धा अंधश्रद्धेत रूपांतरीत होई
अशा लुच्या ढोंगी लबाड महाराजांना
सच्च्या पाषाणाभेदाने खोटे ठरविले

झिलकरी:
म्हंजी आपलं हातच आपलं नशीब घडवीतं की!

कोरस:
आले आले आले आले आले आले
आले आले आमचे महाराज आले
आले आले आमचे स्वामी बाबा आले
विवेक, श्रद्धा, बुद्धी पळोनीया गेले ||४||

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
०१/०५/२०११ (महाराष्ट्र दिन/ कामगार दिन)

No comments: