किती सजवू मी माझं मला

किती सजवू मी माझं मला

किती सजवू मी माझं मला
मन रिंगण घाली तूला ||धृ||

आरसा समोर उभी राहून
वेणी घातली गजरा माळून
फुले सुगंधी डोई शोभती
भुलली मी त्या गंधाला ||१||

गळा रत्नमाळा हलती डुलती
हाती कांकणे किणकिणती
कर्णभुषणे शोभती कानी
कपाळी खुलतो टिळा ||२||

सुवर्णकांचन सुगंधदर्वळ
आनंदाचे फुलले परिमळ
उंची वस्त्रे रेशीम स्पर्शी
पांघरले शुभ्र शरीरा ||३||

शृंगारूनी शरीरा मन प्रसन्न झाले
मजसमीप हर्षाचे वारे वाहीले
लवकरी येवूनी मिठीत घेवून
साजरे कर धुंद क्षणांना ||४||

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
२१/०७/२०११