Wednesday, December 29, 2010

आयटम साँग : मै तो नाचू छम छम छम छम

आयटम साँग : मै तो नाचू छम छम छम छम

मै तो नाचू छम छम छम छम, छमा छम छम
तू ईधर कम कम कम ||धृ||

लडकी मै नही हूं भोली, सता मुझे
क्या मै कर जावू नही मालूम तूझे
रात भर मस्ती करना, ऐसे शरमा
मेरे साथ नाचनेका नही है किसमे दम
मै तो नाचू छम छम छम छम ||||


आज जवानी का तूभी जरा चखले नशा
दुनीया जाय तेल लेने, तू क्यूं पाये सजा
आजा मेरी जान, पास आजा जरा
तूही मेरी व्हिस्की तूही मेरी रम
मै तो नाचू छम छम छम छम ||||


सारी दुनीया है मेरे हुस्न की दिवानी
मै मांगू दिल, तो पगले देते जवानी
कोई पसंद आया, तूही भाये मुझे
तूही तो मेरा राजा है, तूही मेरा सनम
मै तो नाचू छम छम छम छम ||||


मै तो नाचू छम छम छम छम, छमा छम छम
तू ईधर कम कम कम ||धृ||

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
२२/१२/२०१०

Tuesday, December 14, 2010

युगलगीतःसजना ओय सजना तुम इतने देर से क्यूं आये?

युगलगीतः सजना ओय सजना तुम इतने देर से क्यूं आये?


लडकी:
सजना ओय सजना तुम इतने देर से क्यूं आये?
आये तो आये तुम खाली हात आये! ||धृ||

लडका:
देर हो गयी माफ कर देना
इतनीसी बात पर गुस्सा ना होना
आये तो हम आपहीके लिये आये

लडकी:
तुम इतने देर से क्यूं आये? ||१||

चलो जाने दो
आज कहाँ जाये खाने खाना?
मै जो बोलूंगी वही तुम्हें है मंगवाना

लडका:
ठिक है बाबा, ये भी मान लिया
क्यूं न आज ढाबे में खाना खाने जाये?

लडकी:
तुम इतने देर से क्यूं आये? ||२||

एक बात बोलो
करते हो ना प्यार सच्ची मुझसे
या दिल दे दिया और किसीसे

लडका:
ये क्या कहेती हो!
ऐसा क्यूं तुम सोचती हो?
अरे हम आपहीसे सदा प्यार करे

लडकी:
तुम इतने देर से क्यूं आये? ||३||

बडे भोले हो, बडे बुद्धू हो
ये तो केवल था एक बहाना
मुझे मालूम है की तुम मेरे लिए आहें भरे
फिरभी तुम इतने देर से क्यूं आये? ||४||

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
२४/११/२०१०

Saturday, December 11, 2010

माहेराची आटवण येई

माहेराची आटवण येई

आला हिरवा श्रावण आषाढ सरून जाई
झोक्यावर झुलायाची माहेराची आटवण येई ||धृ||

बाच्या मळ्यामंदी पिंपळाला बांधला झोका
पुढं जाई मागं येई, चुके काळजाचा ठोका
पति संग बांधलं मन, इथं झुल्याला जागा न्हाई
झोक्यावर झुलायाची माहेराची आटवण येई ||१||

भाऊ मुद्दामच बांधे झोका वरच्या फांदीला
सुर जाई लांब मोठा, जवा राही मैत्रीण जोडीला
इथं मोठ्या शेहरात नावालाही सोबत न्हाई
झोक्यावर झुलायाची माहेराची आटवण येई ||२||

बरोबरीच्या पोरींसंगे खेळायाची सागरगोटी
जिंकायाची परत्येक डाव, राही मोटी बहिन पाठी
भादव्यात नेमानं भजायाची गुलाबाई
झोक्यावर झुलायाची माहेराची आटवण येई ||३||

सहावा सरून काल सातवा लागला
बाळराजाच्या चाहूलीचा गोळा पोटात आला
माझ्या घरीही येईल झोका, दोन महिनं वाट पाही
झोक्यावर झुलायाची माहेराची आटवण येई ||४||

आला हिरवा श्रावण आषाढ सरून जाई
झोक्यावर झुलायाची माहेराची आटवण येई ||धृ||

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
२६/०७/२०१०

Thursday, December 9, 2010

आसं कसं वो तुमी मर्द गडी

आसं कसं वो तुमी मर्द गडी


{{{कानडाऊ योगेशु वदला तू
लावणी लिहायची फर्माईश केलीस तू

पाषाणाने लिहीली लावणी आनंदाने
वाचन करा आस्वाद घ्या तुम्ही सारे}}}



जमीन खोदताय निसती तुम्ही
जेसीबी यंत्र येईना धड कामी
खालचा वरचा गियर टाकीता
अ‍ॅक्शीलेटर दाबूनी बंद पाडता गाडी
पाव्हनं आसं कसं वो तुमी मर्द गडी ||धृ||

कोरस : डिझल भरलंय नव्ह टाकीत तुमी, हात लावून जरा हलवा
दाजी तुमी गाडी निट चालवा


दिवसाराती कामच काम, नाय दुसरं काही ठावं
जळ्ळं मेलं लक्षण तुमचं, धंदा करायचं नुसतं नावं
गाडी भाड्यानं कशाला लावता
धंद्याची गावंना तुम्हा नाडी
अहो आमदार, आसं कसं वो तुमी मर्द गडी ||१||


लई दिसांची मैतरी आपली, वाढू लागली प्रित
डोक्यामदी गजरा माळूनी, साजरी करूया रात
टॅक्टर दामटायचा सोडून देवून
उगा म्हनं चालवू का बैलगाडी
अहो मिशीवाले, आसं कसं वो तुमी मर्द गडी ||२||


गावरान आबं पिकल्याती, पेरू लागल्याती पाडाला
पाडायाची आठवन पडली, बहार जड झाला झाडाला
उगाच खुळ का काढीता
म्हनं तुझी माझी नाय जमायाची जोडी ||३||
टोपीवालं, आसं कसं वो तुमी मर्द गडी

येड्यावानी करताय सगळं, सरळ चालंना काही
सांगून सांगून थकले मी ग,काम्हून वाकड्यात शिरता बाई
पायात पाय आडकला तुमचा
कमरंचं धोतार रस्ता झाडी
अहो फ्येटेवालं, आसं कसं वो तुमी मर्द गडी ||४||

कोरस : डिझल भरलंय नव्ह टाकीत तुमी, हात लावून जरा हलवा
दाजी तुमी गाडी निट चालवा


- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
२३/०७/२०१०

Wednesday, December 8, 2010

माझे बाबा

माझे बाबा

बंडू म्हणाला माझे बाबा ताकदवान
ऑफीसात सारे झुकवतात मान

राम म्हणाला माझे बाबा आहेत मस्त
४ डिश भेळपुरी करतात फस्त

शाम म्हणाला माझे बाबा करतात मस्ती
मातीमधली जिंकतात कुस्ती

खंडू म्हणाला माझे बाबा शेतकरी
शेतात जावून उसाला पाणी भरी

राणी म्हणाला माझे बाबा गॅरेजमधे जातात
स्कुटर कारचे ऑपरेशन करतात

चित्रा म्हणाली माझे बाबा डॉक्टर
पण नाटकात असतात अ‍ॅक्टर

सुंदर म्हणाला माझे बाबा आहेत बिल्डर
क्रिकेटमध्ये सर्वात बेस्ट फिल्डर

चिनू म्हणाला माझे बाबा शाळेत शिक्षक
लेख कविता नाटकांचे करतात परिक्षण

गणू रडत म्हणाला माझे बाबा आता नाहीत
ते काय होते मला नाही माहीत

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
२५/०७/२०१०

Monday, December 6, 2010

पाउस आला पाउस आला

पाउस आला पाउस आला


घंटा वाजली सुटली शाळा
पाउस आला पाउस आला ||

दप्तराचे मोठे ओझे झाले
वह्या पुस्तके भिजून गेले
खांद्यावरतून फेकून देवू
भरभर सारे घरी पळा
पाउस आला पाउस आला ||

पुर आलेल्या ओढी जावू
पुलावरूनी पुर पाहू
उगाच जावूनी काठावरती
ओढ पाण्याची पाहू चला
पाउस आला पाउस आला ||

छत्री बित्री नकाच घेवू
चिंब भिजाया घरीच ठेवू
चिखलाचे सारे पाणी खेळा
पाउस आला पाउस आला ||

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
२५/०७/२०१०

पाऊस आला

पाऊस आला


पाऊस आला पाऊस आला पडू लागल्या धारा
थेंबांच्या नक्षीला साथ द्याया धावे अवखळ वारा ||

अलगद हलक्या सरी येवूनी सुरू होतसे वर्षाव
वेग वाढूनी जोर येतसे धारेला नसतो ठाव
क्षणात ओली होई धरती पडता असंख्य धारा ||१||

नभातून तुषारांचे पडती बारीक बारीक थेंब
धरती होईल हिरवी अवघी लेवूनी हिरवे कोंब
हिरवाईची किमया होईल निसर्ग बदलेल सारा ||२||

- पाषाणभेद
१७/०७/२०१०

नका जावू अशा पावसात

नका जावू अशा पावसात


सिच्यूऐशन: रातीचा पाउस पडूं र्‍हायलाय आन हिरो पहारा करायच्या डुटीला जावूं र्‍हायलाय......

भर रातीचं आभाळ फाटलं
मनी काहूर काळजीचं दाटलं
येळीअवेळी बाहेर पडता
जीवा घोर लागं
कारभारी....नका जावू अशा पावसात ||धृ||
उगा काळजी लागं


दिसभर पडं संततधार
रातीलाही नाही उतार
घरातच र्‍हावा तुमी माझ्यासंगती
घ्यावं मला उबार्‍यात
कारभारी नका जावू पावसात ||१||

रातीला तुमी डुटीला* जाता
उलटी सारी कामं करता
एकलीचा माझा येळ जाईना
कशी काढू मी रात
कारभारी नका जावू पावसात ||२||

बाईलमानूस मी घरात बसते
तुमच्या प्रितीची आटवन येते
दोघं र्‍हावू सोबतीला
येवूद्या तिसरं कुनी पाळण्यात
कारभारी नका जावू पावसात ||३||

*डुटी च्या ऐवजी 'पहार्‍याला' असाही शब्द टाकता येतो जेणे करून हिरवीन चा नवरा 'सैन्यात पहारेकरी' आहे अशी सिच्यूयेशन करत येईल.

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
२२/०७/२००८

नव्या वर्षाची गुढी उभारू चला

नव्या वर्षाची गुढी उभारू चला

फाल्गून सरला चैत्री पाडवा आला
नव्या वर्षाची गुढी उभारू चला ||धृ||

नऊवार साडी चौरंगी खण
काठी धुवून टाका बांधून
लिंबाचा पाला हारकड्याने
सजवू धजवू तिला
नव्या वर्षाची गुढी उभारू चला ||१||

शुभमुहूर्त असे चैत्र शुद्ध प्रतिपदेचा
शुभ काळ असे नव्या कार्यरंभाचा
पाने आंब्याची फुले झेंडूची घेवून
तोरण लावू दाराला
नव्या वर्षाची गुढी उभारू चला ||२||

धरती नटली चैत्रपालवी
घरात सजली गृहलक्ष्मी
विसरा १ जानेवारीच्या वेड्या जल्लोशाला
सण मराठी वर्षारंभाचा आला
नव्या वर्षाची गुढी उभारू चला ||३||

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
२२/०७/२०१०

रखमा

रखमा


--------------------------------------------------------------------------------------------
सक्काळचे ६
काय मेला बघूं र्‍हायलाय निसता. सक्काळी सक्काळी बोलीवलं मला त्या भाड्या शेटनं अन म्हनतू कसा की 'ए रखमे पानी मारलं का नाही त्या कालच्या भिंतींवर ते?'. आता मी सांगते तुमाला. माला काय ह्ये नविन हाय का ह्ये. दहा वर्स झाली या लायनीत राहून. तुमाला सांगते बिगार्‍याच आयुक्श लई खराब. त्यात माझ्यासारक्या बायामान्सांच्या हालाचं तर ईचारूच नका. आता तुमीच बगाना त्या भाड्या बिल्डर शेटच यवढ्या सक्काळी सक्काळी इथं पालात येवूनशान भिताडावर पानी मारायला सांगायच काय काम व्हतं का? आन त्ये बी माझं मालक पालात नसतांना? बरं मी काय त्या भाड्याला वळखीत नाय का त्ये? लुभ्रा मेला. त्याची नजर काय बरूबर नाय. मागला शेट लई चांगला व्हता. त्याच्याबरूबर आमी सात आट बिल्डींगी केल्या नव्ह का? मग. व्हताच तसा त्यो. लय दयाळू. दोन वर्साच्या ऐन दिवाळीच्या दिशी माझं तान्ह लेकरू आजारी पल्डं तवा त्यानं त्याच्या गाडीत घालूनशान दवाकान्यात डागदरकडं घ्येवून गेला. आन माझ्या हातावर २०० रुपयं द्येवून 'काय लागलं तर सांग रखमे. दोन दिस रोजी नगं करू. आन तुझ्या नवर्‍याला पन सांग की दोन दिस ताडी न प्येता काम कर आन त्या पैशानं आवशीद आन पोराला.' त्याची नजर काय या शेटसारकी वाईट नवती. मालाच नाय तर बाकीच्या रोजंदारीच्या बायांनाबी त्यो लय दयाळू लागायचा. त्याला दोन मोट्या पोरी आसल्यानं जगात काय चालतं त्ये समजत आसल. आसत्यात आशी मान्स. आन हा भाड्या. सदाअनकदा घिरट्या घालतू माझ्या पालात. मागल्या येळंला यांना म्हनतो कसा ' रमेश, आता नव्या बिल्डींगचा तिसरा स्लॅब पडतोया तवा तू तुज्यावालं बिर्‍हाड आता पयल्या मजल्याच्या यका फिल्याटमदी टाक. माझं मालकं बी लय भोळसट येडं. लागलीच फशी पडाया लागलं. म्या शेटला म्हनलं की, 'आमी गरीब मान्सं. आमी हायेत तितंच ठिक हायेत. आमी ही बिलडींग व्हयीपत्तूर पालातच राहू. आन खाली राहूनशान बिलडींग ची राकनदारीपन व्हती. त्येवढ्येच दोन पैसं तुमी त्यामूळं आमाला त्याचे द्येत्यात नव्हं का.'
बिलडींग ची राकनदारीचा इशय निगाला तवा त्या मेल्या शेटनं आपला नाद टाकला. आन आत्ता सक्काळी सक्काळी इथं हजर कामं सांगाया.

आन आत्ता पंदरा मिन्टांत लाईट जातील. तवा म्या कशी मोटार सुरू करू आन कशी पानी मारू त्या भिताडावर सांगा तुमी. हा नवा शेट माझ्या मालकाला दुसरं कायबी काम सांगतो आन मी एकली आसतांना न्येमका हतं येत्यो. मागल्या येळंला माझा नवरा गावाकडं यवतमाळला ग्येला व्हता तवा तर माज्या जिवात जिव नव्हता. मालाच आता पुढं व्हवूनशान दुसरीकडं काम पाहायला लागल.

मी तुमच्याशी काय बोलूनं राह्यले इथं. तिकड माझा चाहा वोतू जाईल.

"काय रं सुंदर्‍या, कवापासून त्वांड घासतो? चाहाच्या आधनाला उकळी आली का बघ की जरा. आन तुला साळा हाय ना आत्ता साडेसातला? आन तुज्या बाला बलीव चाहा प्यायला. सक्काळी सक्काळी ग्येला दुसर्‍या सायटीवर."
-------------------------------------------------------------------------------------
सक्काळचे ८

चला आता दुसर्‍या मजल्यावरच्या सल्याबवर ईटा पोचवायच्या हायेत. तुमाला सांगते या बिलडींगच्या पायर्‍या जास्तीच हायेत. आन त्याच्यात दुसरा सल्याब म्हंजी पायात गोळं यायचंच काम. डोक्यावर बारा बारा ईटांचं वझं घ्येवूनशान चढायच म्हंजे मरवणूकच हाय जनू. नाय आता एखांद्या तासात बाकीच्या रोजंदारीच्या बाया येतील हात लावायला तवा थोडी मदत व्ह्यईल कामाला पन म्या इथंच राहातू राखनदार म्हनून तर जास्तीचं काम करावा लागतं. आन दोन पैसं जास्तीचे मिळून सौंसारालाबी हातभार लागतू.

-------------------------------------------------------------------------------------
सक्काळचे ९

आज ज्येवायला पिठलं भाकरी करत्ये. त्योच आता न्याहारीला व्ह्यईल. आमी आताच कायबायी आसल त्ये आताच्या येळला न्याहारीला खावून घ्येतो. दुपारच्या १ वाजंपर्यंत बुड ट्येकायलाबी सवड राहात नायी मग. कामाच्या रगाड्यात आंग पिळून निघतं. घ्या ! त्येलाला आत्ताच संपाया पायजे व्हतं का? कोपर्‍यावरच्या शेटच्या दुकानीत जाया पायजे. कालच संद्याकाळी त्येल संपल्याच माज्या घ्यानात व्हतं पन रातीला ईसरून ग्येले आन आता घाईच्या वक्ताला आशी फजिता व्हती.

'शेट, १० रुपायाचं त्येल आन ५ रुपायाचं डाळीचं पिठ द्या.'

'काल संध्याकाळी तुज्या नवर्‍यानं २ रुपायाच्या इड्या आन १ रुपायाचं फुटानं न्येलं. त्ये घरून आता उधारी ७३ रुपये झाली बघ. कवा देशील?'

'शेट आता ह्ये सामान द्या आन म्होरल्या बुधवारी रोजी भरली का द्येतो की पैसं.'

'बरं बरं. लक्षात ठिव म्हंजे झालं'
-------------------------------------------------------------------------------------
सक्काळचे ११

आता त्या मिस्तरीच्या हाताखाली कामं करावी लागतील बया. आज त्यो वरच्या मजल्यातल्या भिती चढवलं. बाकीच्या बाया काय काम करीत नाय बघा. नुसत्या कुजुकुचु करत टायम खोटी करतात. त्या रानीला तर काय कामच कराया नगो. आता माला सांगा, मिस्तरीला वर माल कालवाया वाळू लागल का नायी? पन या रानीला खाली वाळू गाळाया ठ्येवलं तर तिच आपलं बोलनं चालूच हाय बाकीच्या बिगार्‍यांशी. मेली. हा शेट आंगाखाली घ्येईल तवा समजलं तिला काय आसतं त्ये. मरो आपल्याला काय करायचं दुसर्‍यांचं. आपन आपलं काम करावं ह्येच बरं.

--------------------------------------------------------------------------------------
दुपारचं १
आरं ए सुंदर, तुजं ज्येवन झालं आसंल तर तुज्या बा ला बलीव ज्येवन करायला. त्येंला काय कामामधी सुद नसती बग. तरी म्या सांगत आसत्ये की ह्ये बिगार्‍याच काम सोडून मिस्तरीचं काम शिकून घ्या. पन नायी. आपन काय परगती करायची नाय आन आपली गाडी अधोगतीकडं न्यायची. आन तू पन मुडदा म्येला त्येच्याच लायनीला जानार. शाळंतून आल्यापास्न बगत्ये हाये मी निसता मातीतच उंडारू र्‍हायलाय तू. जा तुज्या बा ला हाक मार ज्येवायला.
--------------------------------------------------------------------------------------
दुपारचं ५
आज काम करूंनशान लय थकाया झालं. मगाशी चा पिवून थोडं बरं वाटलं. आता त्या मुकडदमला हातचं काम सोडून माला पलास्टर च्या कामाला लावायचं काय काम व्हतं का? तुमाला सांगत्ये हा मानूस लई डांबीस हाय बगा. काम करून घ्येतो आन पैसं पन येळवारी देत नाय. आता सा वाजल्यानंतर सुट्टी करून माला उद्याच्यासाटी एखांदी भाजी आनाया बाजारात जायाच हाय तवा हातात धा ईस रुपयं नगो का? आपन आप्लं येळवारी पैसं मागून घ्यायला पायजे त्याच्याकडून.
------------------------------------------------------------------------------------------
रातीचं ७

'आव म्या काय म्हंते, तुमी एका दिसाचं औशीद नका प्येवू पन रेडीवोच्या बॅटरीक संपल्यात. त्या आनायच्या हायीत. झालंच तर सुंदरचे आंगांवरचे कापडं बी आनायचे हायीत. ढुंगनावर सगळ्या चड्या ग्येल्या त्येच्या. या बुधवारच्या सुट्टीत आपन बाजाराला जावू आन सगळं सामान घ्येवून येवू.'

'बरं बरं जावू आपन या बुधवारला. पन म्या काय म्हंतो ज्येवान झालं का? माला भुक लागलीया.'

'ह्ये काय ज्येवन तयार हाय. सुंदर्‍याचं झालं का तुमी बसा, म्या गरमागरम भाकरी थापती.'
--------------------------------------------------------------------------
राती १०

'आगं ए रकमे सुंदर लई लवकर झोपला आज.'

'तर वो. निस्ता वाळू आन मातीत खेळतो. मग दमूनशान लवकर झोपनार नायी तर काय?'

'आता तू काय करती तिकडं. ईकडं ये झोपाया. दिसभर लांब आस्तो आपन. ह्या बुधवारला तुलापन एक पातळ घ्येवून टाकू. कधीचं फाटकंच पातळ शिवून घालू राहीली. माला दिसत नाय का व्हय?'

'आत्ता आटवली का रकमा, माझ्या भोळ्या सांबाला.'

Wednesday, October 27, 2010

कंपनीगीत (आस्थापनागीत): ईएसडीएस है परिवार हमारा

कंपनीगीत (आस्थापनागीत): ईएसडीएस है परिवार हमारा

ईएसडीएस है परिवार हमारा
मेहनत करना है जिसका नारा ||धृ||

आसमाँ कितनाही काला हो
कोहरा कितनाही छाया हो
रास्ता हम निकालते है
बदल देते है सारा नजारा
ईएसडीएस है परिवार हमारा ||१||

नयी तकनीकें हम लाते है
उनको हम आजमाते है
राहमें कितनेही पडे रोडा
एकही मुठ्ठी से ढेर करेंगे सारा
ईएसडीएस है परिवार हमारा ||२||

एक है हम, न होंगे अलग कभी
अलग है राहे, मंजील एक है फिरभी
अमृतकण चखते चखते
उन्नती साधे चले हम मस्त आवारा
ईएसडीएस है परिवार हमारा ||३||

इस धरतीसे कभी हम जुदा न होंगे
उससे जो लिया वह सुदसहीत लौटाएंगे
पर्यावरण रक्षा का वचन निभाते
धरतीको रखेंगे सदा हराभरा
ईएसडीएस है परिवार हमारा ||४||

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
२४/१०/२०१०

Saturday, October 16, 2010

गीत : सूर आज माझे का अबोल झाले



सूर आज माझे का अबोल झाले

आसवांच्या पुरात डोळे पुरे न्हाले

सूर आज माझे का अबोल झाले ||धृ||

माझ्या हृदयीच्या छेडूनी सप्त तारा

आरोह अवरोहा संगे चाले मन भरारा

असलेच कितीक राग नित्य नवे ऐकले ||१||

झंकारूनी स्वरांना घेवूनी रोज ताना

ओठी माझ्या येई फुलोनी नवा तराणा

कसले आता गाणे कसले नवे तराणे ||२||

मैफलीत माझ्या कधी मालकंस आला


वसंतापरी मला तो मल्हार भेटूनी गेला

मी रागदारी गाता शेवटी भैरवीच झाले ||३||

आसवांच्या पुरात डोळे पुरे न्हाले

सूर आज माझे का अबोल झाले ||धृ||

- पाषाणभेद

१७/०७/२०१०

कव्वाली : अशी ग कशी सोडूनी जाते तू मला

कव्वाली : अशी ग कशी सोडूनी जाते तू मला

अशी ग कशी सोडूनी जाते तू मला | करू मी काय विचारू कसे मी तूला ||धृ||

वाटे जीवन आता हे सारे आले संपुष्टात | नश्वर शरीर हे आत्मा कसा राहील त्यात

सांभाळू काय कसे मला न समजेना | शेवटचे भेट मला हे ही बोलवेना ||१||

कधी काळी आठवण जरी माझी आली | नकोस भेटू कसे म्हणू मी त्या वेळी

हुरहुर लागे नेहमी माझ्या जीवा | आठवणी जुन्या साधती कावा ||२||

पावसाचे थेंब जेव्हा सोडतात मेघांना | हुरहुर लागते तेव्हा त्यांना

तशीच हुरहुर लागली मला तेव्हा | सोडून गेलीस जेव्हा तू मला ||३||

जरी थेंब साथ ढगांची सोडती | ढगांचे सुख एकच की थेंब पिकवतील शेती

तसाच मी ही आहे ढगांसारखा | सुखी होशील तू फुलव संसार दुसर्‍याचा ||४||


तुझे ते हसणे अन लाघवी बोलणे | आठवते ते तुझे खिडकीतले उभे रहाणे

जेव्हा आता मी जातो घरावरून तुझ्या | खिंडार पडे काळजातल्या घरात माझ्या ||५||

का करित होती चाळे केसांच्या बटांशी | का कवटाळी दिलेला गुलाब उराशी

का केला होता तू खुणेचा इशारा | का केला होता माझ्या नावाचा पुकारा ||६||

असेल जेथे तू तेथे सुखी रहा | माझ्या मनाला समजावीतो पहा

म्हणून सांगतो मी तुम्हाला| प्रेम केले तर न्या ते शेवटाला ||६||

अशी ग कशी सोडूनी जाते तू मला | करू मी काय विचारू कसे मी तूला ||धृ||

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)

१५/०७/२०१०


स्वप्नी माझ्या आलीस तू

स्वप्नी माझ्या आलीस तू

हळूच हसून लाजलीस तू

कितीक दिसांनी झोप आली मला

जागेपणी विसरलो जगाला

न दिसे दुसरे काही

दिसशी मजला तू

रात्र माझी धुंदीत आली

वेड्या मनाला समाजावून गेली

स्वप्नाच्या वाटेने जातांना


वाटेत भेटलीस तू

होईल माझे स्वप्न का खरे

भेटून सगळे सांग मला बरे

विसरू नको आता काही

प्रितीचे शब्द बोल तू

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)

१४/०७/२०१०

सीमालढागीतः भिऊ नको मराठी जना

सीमालढागीतः भिऊ नको मराठी जना
भिऊ नको मराठी जना, काय तूझा गुन्हा
राहीला सीमाभागी
वेळ काढ जराशी जरा, येशील महाराष्ट्री पुन्हा
चाल कर मोर्च्यात अग्रभागी ||धृ||

दिलेत भरपूर लढे, रक्ताचे पडले सडे
विचार नको करू, नको मनामधे झुरू
समजू नको अभागी
चाल कर मोर्च्यात अग्रभागी ||१||

आम्ही जोर जुलूम तोडू, कन्नडीगांची कंबर मोडू
अन्यायाला वाचा फोडू, सीमाभाग महाराष्ट्रा जोडू
जरी लाठ्या डोक्यास लागी
चाल कर मोर्च्यात अग्रभागी ||२||

जय महाराष्ट्र बोलू बोल, मराठीचे उपकार अनमोल
झालो मोठे त्याच धरतीवर, पांग फेडू झेलू गोळ्या छातीवर
चाल पुढे मागे नको फिरू
पाऊल टाक वेगी
चाल कर मोर्च्यात अग्रभागी ||३||

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
१३/०७/२०१०

बेळगावी मराठी बांधवांवर हल्ला: सीमावासीयांनो आमचा तुम्हाला पाठिंबा आहे

काल दि. १२ जुलै २०१० रोजी बेळगाव शहरात सीमावासीयांनी मराठीचा झेंडा फडकावत बेळगावात उत्स्फूर्तपणे काढलेल्या मोर्चावर कर्नाटक सरकारने अमानुष लाठीमार केला. शांततेने चालणार्‍या मोर्चावर अचानक लाठीमार करून सीमावासीयांच्या भावना कर्नाटकी सरकारने पायदळी तुडवल्या. म्हातार्‍या कोतार्‍या माणसांनाही पोलीसांनी सोडले नाही. केंद्रसरकारला अजून किती वेळा लाठीमार व सीमावासीयांचे बळी हवेत? न्याय्य मागण्यांना न्याय मिळेल की नाही? सीमाबांधवांनो, तुम्ही एकटे समजू नका. आमचा तुम्हाला पाठिंबा आहे.

http://www.saamana.com/2010/July/13/Link/Main1.htm
http://72.78.249.124/esakal/20100712/4667969515589123216.htm
http://epaper.pudhari.com/epapermain.aspx
http://epaper.prahaar.in/
http://maharashtratimes.indiatimes.com/articleshow/6161109.cms
http://www.loksatta.com/index.php?option=com_content&view=article&id=853...
http://onlinenews1.lokmat.com/staticpages/editions/today/main/MainEditio...

Wednesday, October 13, 2010

हिंदी गीत: तेरे प्यार का रस मुझे पिलाईदे

हिंदी गीत: तेरे प्यार का रस मुझे पिलाईदे

तेरे प्यार का रस मुझे पिलाईदे
ओ गोरी...
तेरे बापू का जमाई मुझे बनाईदे ||धृ||

सुबह सुबह आता हूं मै तेरे द्वारे
पागल समझते है घरके लोग सारे
इसी बातको तू
ओ गोरी...
इसी बातको तू
गोरी सबको समझादे
तेरे प्यार का रस मुझे पिलाईदे ||१||

कोई क्या जाने चक्कर तेरा क्या है
तुझे देखतेही
ओ गोरी...
तुझे देखतेही
आंख फडफडाये
राम करे मेरी सजनी मुझे मिलाईदे
तेरे प्यार का रस मुझे पिलाईदे ||२||

दिनभर ना काम करूं ना कुछ खांवू
बस तेरे नाम की
ओ गोरी...
बस तेरे नाम की
रट लगाता हूं
एकबार अपने शादी के लड्डू खिलाईदे
तेरे प्यार का रस मुझे पिलाईदे ||३||

तेरे प्यार का रस मुझे पिलाईदे
ओ गोरी...
तेरे बापू का जमाई मुझे बनाईदे ||धृ||

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
१३/१०/२०१०

Tuesday, October 5, 2010

प्रितीचा वृक्ष जेव्हा बहरला

प्रितीचा वृक्ष जेव्हा बहरला

प्रितीचा वृक्ष जेव्हा बहरला
किती वेचली फुले ओंजळ भरून
आताच का लागली पानगळ
शिशिर ऋतू का आला हेमंत सरून
हरदिनी तुझी वाट बघणे
वेळ लागतो म्हणूनी रूसणे
येतील का आठवणी कधी परतून
शिशिर ऋतू का आला हेमंत सरून

मज आठवे ओंजळ फुलांची
घट्ट केलेल्या दोन करांची
तीच निष्प्राण फुले बघते आता वहीतून
शिशिर ऋतू का आला हेमंत सरून

धुक्यात एकदा गेलो पहाटे
फिरावयास दोघे शालीत एकटे
हाती हात धरता उब मिळाली स्पर्शातून
शिशिर ऋतू का आला हेमंत सरून

भारलेले क्षण आले मोहाचे
ताब्यात नव्हते ओझे मनाचे
सुख दिले घेतले डोळे मिटून
शिशिर ऋतू का आला हेमंत सरून

शपथ घेतली दुर न जावू
तीच तोडली दुर तू जावून
वाट बघणे सोडले, जाते आता इथून
शिशिर ऋतू का आला हेमंत सरून

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
०८/०७/२०१०

शेतकरी गीत : काळ्या काळ्या मातीमधी पिकलंया सोनं

शेतकरी गीत : काळ्या काळ्या मातीमधी पिकलंया सोनं

काळ्या काळ्या मातीमधी पिकलंया सोनं
शिवार हे फुललं सारं हिरवं झालं रान ||धृ||
औंदाच्याला बरसला बरसला पानी
मातीचा सुवास आला गर्द हिरव्या रानी
पळापळी करतात खोंडं माजेल ओलं वारं पिऊन
शिवार हे फुललं सारं हिरवं झालं रान ||१||

विहीरीच्या पान्यामंदी चाले मोटर तासंतास
पाटामधून पानी जाई खालच्या शेतास
वखरणी करतात बैलं वैरण खावून
शिवार हे फुललं सारं हिरवं झालं रान ||२||

डोईवर पदर हिरवी साडी लेवून
कारभारणी येईल आता न्याहारी घेवून
घाम गाळून कामं करतो हाती येवूदे धन
शिवार हे फुललं सारं हिरवं झालं रान ||३||

शेतकरी बळीराजा झाला पोरगा धरतीला
अन्नधान्य पिकवून देई आधार देशाला
कणगीत धान्य भरू दे देवा नको काढाया ऋण
शिवार हे फुललं सारं हिरवं झालं रान ||४||

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
०७/०७/२०१०

Tuesday, September 14, 2010

गाणे : असेच असते जीवन कुणाचे, नच तयाला कोणी गणती

मी मराठी वरच्या "गाण्याच्या-यशामधले-संगीत-संयोजकाचे-योगदान" या धाग्यावरून मला खालील गाणे करता आले. या गाण्यातले दुसरे कडवे त्या धाग्याला लागू होते. (मी माझीच स्तूती करत नाही पण हे गाणे अर्ध्या तासात स्पुरले गेले. सगळे श्रेय त्या मुळ धागालेखकाला आहे.)

असेच असते जीवन कुणाचे, नच तयाला कोणी गणती


असेच असते जीवन कुणाचे, नच तयाला कोणी गणती
पावसाचे थेंब काही गटारात जाती, काही थेंब मोती होती
जगात कोणी प्रसिद्ध होती, कोणास कोणी ना ओळखती ||धृ||

जगाची रित ही न्यारी चांगलीच असती सकळा प्यारी
बाह्यरूप जरी केवळ देखणे, अंतर्मनास कोणी ना विचारी
पथ्थरास एका भजती पुजती, एका पथ्थरास पायात चिरती
असेच असते जीवन कुणाचे, नच तयाला कोणी गणती ||१||

कोण कवने करी गाण्यात, कोण ते लावी चालीत
कोण सुस्वर देई संगीत, कोण तयाला गाई लयीत
असते का कोणा ठावूक? मागे कोण कोरस गाती?
असेच असते जीवन कुणाचे, नच तयाला कोणी गणती ||२||

कृष्णसख्याचे प्रेम पाहूनी, राधा मीरा रूक्मिणी आठवती
सार्‍यांनाच प्रेम मिळाले, तरी गोपीकांचे नावे न ओठी येती
श्रीमंतांनाच सारे विचारती, गरीबास न कोणी पुसती
असेच असते जीवन कुणाचे, नच तयाला कोणी गणती ||३||

कितीक धागे संस्थळी निघती, कितीक धागे वाचले जाती
कितीक लेखक अन कवी सार्‍या अंतरजालावरी येती
काहिंच्याच धाग्यावरती प्रतिसादावर प्रतिसाद पडती
(जे कंपूत न राहती त्यांचे धागे गंडती
फारच थोडे धागे दुर्लक्षीतांचे प्रतिसादाने राहती वरती)
असेच असते जीवन कुणाचे नच तयाला कोणी गणती ||४||

असेच असते जीवन कुणाचे, नच तयाला कोणी गणती
पावसाचे थेंब काही गटारात जाती, काही थेंब मोती होती
जगात कोणी प्रसिद्ध होती, कोणास कोणी ना ओळखती ||धृ||

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
०५/०७/२०१०

एकदा होवोनी पक्षी

एकदा होवोनी पक्षी

वाटे एकदा होवोनी पक्षी
पहावी शेते डोंगर नद्यांची नक्षी
उंचच उंच जावे वरती वरती
अलगद उतरावे धरणीवरती

हळूच आपले पंख पसरूनी
घास शोधावा हिरव्या रानी
शोधावा पाणवठा निर्मळ शितल
प्यावे पाणी थंडगार नितळ

मध्येच एखाद्या झाडावर थांबावे
विश्रांती घ्यावी पंख झाडावे
चोचीने फळ एखादे तोडावे
मनात येईल तेव्हा उडावे

दिवसभर असेच फिरावे
सायंकाळी पुन्हा माघारी यावे
घरचे सारे पुन्हा भेटावे
काय घडले दिवसभरात ते सांगावे

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
०५/०७/२०१०

अभंग: पायी चालतोया पंढरीची वारी

अभंग: पायी चालतोया पंढरीची वारी

चाल: एखाद्या अभंगाची (येथे ऐका: http://www.youtube.com/watch?v=9wwsu4VyoPM )

पायी चालतोया पंढरीची वारी
वारी...वारी....
पायी चालतोया पंढरीची वारी
मुखी बोलतोया पांडूरंग हरी
पांडूरंग हरी हरी...पांडूरंग हरी
पायी चालतोया पंढरीची वारी ||धृ||

संत सज्जन सगळे, नाचती गाती
मेळा भरवीती सारखे चालती
कुणी छेडूनी विणा, टाळ हाती धरी
पायी चालतोया पंढरीची वारी ||१||

तुळशीचे घेतले रोप डोई माऊलीने
अनवाणी पायात केले घर काट्याने
व्यर्थ नाही चिंता मन नाही संसारी
पायी चालतोया पंढरीची वारी ||२||

टाळ मृदूंगाचा मेळ साधूनीया
पावलांचा त्याला ठेका मिळोनीया
विसरले जगा सारे नरनारी
पायी चालतोया पंढरीची वारी ||३||

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
०१/०७/२०१०

हाती माझ्या शुन्यच उरले

हाती माझ्या शुन्यच उरले

हाती माझ्या शुन्यच उरले
खिसा फाटकाच, हाती न काही लागले ||धृ||
कोणास माझा म्हणू मी, कोण कोणाचा होतो मी
दैवगतीने सारे मी पण जळले, रक्ताचेही नाते तुटले
हाती माझ्या शुन्यच उरले ||१||

कोठूनी आणावा पैसा आता, कशा बांधू इमले माड्या
काळाबरोबरी काळच आला, जवळचे सारे काही नुरले
हाती माझ्या शुन्यच उरले ||२||

ओळख आता विसरती सारे, मी त्यांना का ओळखावे?
असल्याच प्रसंगातून ओळख पटते, खरे कोण ते मी ओळखले
हाती माझ्या शुन्यच उरले ||३||

कधी सुखात पोहलो, कधी दु:खात अंतरलो
हेच असते शिकणे येथे जीवन जगणे असले
हाती माझ्या शुन्यच उरले ||४||

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
३०/०६/२०१०

Wednesday, September 8, 2010

शेतकरी गीत: आज सण हाय बैलपोळा

शेतकरी गीत: आज सण हाय बैलपोळा

शिंगे घासली
बाशींगे लावली
माढूळी बांधली
म्होरकी आवळली
तोडे चढविले
कासरा ओढला
घुंगुरमाळा वाजे खळाखळा हो खळाखळा
आज सण हाय बैलपोळा ||१||


गोंडे बांधले
वेसनी घातल्या
छमच्या गाठल्या
चवर ढाळली
शिक्के उठविले
गेरू फासला
घुंगुरमाळा वाजे खळाखळा हो खळाखळा
आज सण हाय बैलपोळा ||२||


नाव लिहीले
झेंडूहार घातला
झुली चढविल्या
पैंजण घातले
पट्टा आवळला
फुगे बांधले
घुंगुरमाळा वाजे खळाखळा हो खळाखळा
आज सण हाय बैलपोळा ||३||

घुंगरू वाजविले
बेगड चिकटवली
माठोठ्या बांधल्या
गाववेस फिरवीले
गोडधोड केले
सासुसुनाने ओवाळले
नैवेद्य दावला
घुंगुरमाळा वाजे खळाखळा हो खळाखळा
आज सण हाय बैलपोळा ||४||

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
०८/०९/२०१०

Wednesday, August 25, 2010

गीत: वाटे मज अपार सुख

वाटे मज अपार सुख

वाटे मज अपार सुख, धरूनी हाती हात
कोणी नसे जवळी तरी तुच द्यावी साथ ||धृ||

कुंजविहारी यमुनाजळी
ऐकून कान्हाची मुरली, राधीका आली प्रेमभरात ||१||

शांत शांत या उपवनी
पाखरे मधूर कुजन करोनी, चोच देती चोचीत ||२||

नकोच काही दुसरे मजला
तुच सखया जवळी असता, साथ देईल चांदरात ||३||

दोन नयनांचे झाले मिलन
ओळख विसरून तन, द्यावया निघाली साथ ||४||

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
२९/०६/२०१०

शेतकरी गीत: शेतात पेरणीची चल झाली आता वेळ

शेतकरी गीत: शेतात पेरणीची चल झाली आता वेळ

अग कारभारणी आता घाई कर चल
शेतात पेरणीची चल झाली आता वेळ ||धृ||
पावसानं केली घाई शिवारात आला मोठा
काळ्या रानी आला तो घेवूनी हिरव्या वाटा
रान आता हिरवील, रान आता फुलवील
शेतात पेरणीची चल झाली आता वेळ ||१||

भुईमुग, तूर, मठ, उडीद अन मुग
पिकं लावणी करू आता बाजरी पेरू या मग
पांभर धरतो मी अन तू मागं ये धरून ओळ
शेतात पेरणीची चल झाली आता वेळ ||२||

नागली, नाचणी, खुराचणीचं आंतरपीक घेवू
ज्वारी, सुर्यफूल, गहू, हरबरा; रब्बी हंगामात ठेवू
तू म्हणतेस तर करू एकदोन पोते तांदूळ
शेतात पेरणीची चल झाली आता वेळ ||३||

विहीरीला पानी उतरलं चार परस खोल
द्राक्ष डाळींबाच्या नादी नको, जमीन आहे पाणथळ
निंदणी खुरपणी करून घेवू काढण्या हरळी अन लव्हाळ
शेतात पेरणीची चल झाली आता वेळ ||४||

कांदा, मिरची, टोमॅटो, वांगी करू आपण भाजीसाठी
गिलके, काकडी, वाल पापडी लावूया तूझ्या हौसेसाठी
न्याहारी कर लवकर बघ पहाटेची झाली सकाळ
शेतात पेरणीची चल झाली आता वेळ ||५||

खरीपाची जोडणी केली, पैका येईल बक्कळ
देवाजीला विनंती केली, जावूदे सारा दुष्काळ
सारं काही त्याच्या हाती आपण निमित्त केवळ
शेतात पेरणीची चल झाली आता वेळ ||६||

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
२६/०६/२०१०

Thursday, August 12, 2010

युगलगीत : अलवार गुपित उमगले प्रितीचे

युगलगीत : अलवार गुपित उमगले प्रितीचे
ती :
अलवार गुपित उमगले प्रितीचे
माझ्या मनी आज मोर नाचे ||धृ||

ती :
हळूच आज सांज फुलली
नभानेही लाली ल्याली
लकेर घेवूनी सुरांची सुस्वर
ताला सुरांचे गीत मी गातसे ||१||

दोघे : अलवार गुपित उमगले प्रितीचे....

तो :
दुरवर बघ त्या डोंगर रांगी
खुणावीतसे तो रंगीत पक्षी
बोलावी का तुला मला तो
समजेल का कधी बोल त्याचे ||२||

दोघे : अलवार गुपित उमगले प्रितीचे....

ती :
लहरून वारा मंद धुंदला
अस्सा झोंबला अस्सा कुंदला
लगडून जायी सार्‍या शरीरा
सावरून घेई मला तुच आता जवळ ये ||३||

दोघे :
अलवार गुपित उमगले प्रितीचे
माझ्या मनी आज मोर नाचे ||धृ||

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)

२३/०६/२०१०

Tuesday, August 10, 2010

गीत: कधी कधी खोटं बोलाया लागते

कधी कधी खोटं बोलाया लागते


कधी काम करतांना, कधी काम सांगतांना
तुमची आमची कसोटी खरोखर लागते
लोकहो तुम्हां खरखरं सांगतो, तेव्हां कधी कधी खोटं बोलाया लागते ||धृ||
लहाणपणीचे साधे उदाहरण तुम्ही घ्याना
शिक्षक सांगती अमूक तमूक गृहपाठ करूनी आणा
न केला अभ्यास तर तुम्ही काय देता उत्तर?
ठावूक असे गुरूजनांना त्याचे कारण
तरीही शिक्षा मिळे तुम्हांला ओल्या छडीची
खोटे बोलणे तेव्हा आपसूक येई तुमच्या ओठी
असलेच खोटे खोटे बोलणे तेव्हापासून सुरू होते
म्हणून तुम्हा खरखरं सांगतो तेव्हा कधी कधी खोटं बोलाया लागते ||१||

मोठे मोठे होता होता खोटे बोलणे हे
वाढतच जाते कमी न होता कधी ते
घरादारात, शाळा, कॉलेजात
असलेच बोल बोलणे ठरते क्रमप्राप्त
सगळेच खोटे बोल दुसर्‍यांशी बोलतात
खर्‍याचा आव आणूनी एकमेकां गंडवतात
कारणाकारणाने असे खोटे बोलणे तुम्हाआम्हास माहित असते
म्हणून तुम्हा खरखरं सांगतो तेव्हा कधी कधी खोटं बोलाया लागते ||२||

ऑफीसात तर खोट्याशिवाय काम कधी होईना
सहकारी, अधिकारी यांचे त्याविणा काम कधी ढळेना
मारावी लागते कधी लग्नासाठी सुट्टी
कधी मारावी लागते मुलांच्या शाळेसाठी बुट्टी
कधी घरचा गॅस अचानक संपतो
कधी नातेवाईकच हॉस्पीटलात गॅसवर राहतो
असे सर्व असतां काय करावे ते करावेच लागते
तेव्हा तुम्हा खरखरं सांगतो तेव्हा कधी कधी खोटं बोलाया लागते ||३||

असे हे खोटे बोलणे आपल्याच तोंडाचे
कधी शाप असे तर कधी उशा:पाचे
जरूर स्मरण करा गांधीजींच्या एका माकडाचे
पण योग्य वेळी भान ठेवा बोल खोटे बोलायाचे
नाहीतर उगाचच फसणे येई तुमच्या पदरात
ज्यांना खोटे बोलणे न येई ते मानहानी पत्करतात
"म्हणूनच बोलणे खोटे योग्य", असेच पाषाणाचे बोल खरे ठरते
तुम्हा खरखरं सांगतो तेव्हा कधी कधी खोटं बोलाया लागते ||४||

बोलणे खोटे योग्य असे, काम करण्यासाठी फायदेशीर ठरते
एकविसाव्या शतकाचा हाच मुलमंत्र जपणे हेच सत्य असे
आई बाप पोरगा प्रेयसी रक्ताचे नातेवाईकही त्यातून ना सुटे
असल्याच गोष्टी जगात असती सगळीकडे
व्यर्थ आहे त्यांच्याविणा सरळ चालणे
त्याच त्याच गोष्टी आता किती वेळ सांगू , माझे बोलणे तुम्हा खोटे का वाटते?
ऐका माझे, तुम्हा खरखरं सांगतो तेव्हा कधी कधी खोटं बोलाया लागते ||५||

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
२२/०६/२०१०

Saturday, August 7, 2010

गीत: अरे अरे रिक्षावाल्या

अरे अरे रिक्षावाल्या
अरे अरे रिक्षावाल्या तू चाललास कुणीकडे
जायचे आहे मला तिकडे, तू नेतोस भलतीकडे ||धृ||

संध्याकाळची वेळ झाली, नाही मिळेना वाहन
थांबून थांबून कंटाळले, उरले नाही त्राण
शेवटचा उपाय म्हणूनी बोलावली तुझी रिक्षा
का उगाच लांबून नेतो, मला माहीत आहे रस्ता
असं कसं करतोस, भलत्याच भागात आणले मला इकडे
जायचे आहे मला तिकडे तू नेतोस भलतीकडे ||१||

लांब माझे घर आहे, रिक्षा ने की घराजवळ
मिटरने जे काही होईल तेच पैसे मी देईल
नकोस मागू जादा भाडं, नेहमीच करते मी रिक्षा
काहीबाही बोललास तर करीन तुला शिक्षा
आरेरावी केलीस तर जाईन मी हवालदाराकडे
जायचे आहे मला तिकडे, तू नेतोस भलतीकडे ||२||

अरे अरे रिक्षावाल्या तू चाललास कुणीकडे
जायचे आहे मला तिकडे तू नेतोस भलतीकडे

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
२२/०६/२०१०

Saturday, July 31, 2010

शिक्षणसंस्थांची पैसे कमविण्याची पद्धत

मागच्या आठवड्यातील स्थानिक दैनिक. त्यातील जाहिरात. एका खाजगी डी.एड. कॉलेजला शिक्षक पाहिजे म्हणून.
जाहिरातीत त्याच्यांकडलाच छापील अर्ज करावा अशी सुचना. त्या जाहिरातीत अर्जाची किंमत कोठेही उल्लेखलेली नाही.

माझा जवळचा मित्र एम.ए. बी.एड. झालेला. त्याने आज मला-शनिवारी सुटी-असल्याने मुलाखतीस बरोबर येण्याची विनंती केलेली. सकाळी १० वाजता नाशिकरोडला निघालो. कॉलेजच्या स्थळी ह्ह्ह्ह्ह्ही गर्दी. ५००-६०० जण/ जणी.

मित्राला अर्जासाठी रांगेत उभे केले अन आस्मादीक रिकामपणाची कामगीरी करण्यासाठी मोकळी झाली. एका खिडकीत अर्ज देणे चालू होती. रांगेच्या तोंडाशी गेलो. कुण्ण्णीच 'ओ मागे व्हा, आम्हीपण लायनीत आहोत' असे ओरडले नाही. आश्चर्य वाटले. रांगेच्या तोंडाशी असलेल्या एका मुलाला विचारले, "काय रे बाबा, अर्ज फुकट आहे का?" त्याने उत्तर दिले, "नाही हो, रु. १०० ला अर्ज मिळतो आहे". टाळकेच सटकले.

पुन्हा मित्राकडून जाहिरात घेतली अन काळजीपुर्वक बघीतली. त्यात अर्जासाठी कुठेही किंमत लागेल असा उल्लेख नव्हता. एका जणाकडून अर्जाचा नमूना बघीतला तर ती एक झेरॉक्स होती. अन त्यात कोठेही "अर्जाची किंमत: रु. १००/-" असा उल्लेख नव्हता. रांगेच्या तोंडाशी बराच वेळ उभा राहिलो. मित्राचा अर्ज मीच विकत घेवू शकत होतो पण मित्राचा नंबर जवळच आलेला होता अन नक्की काय चालले आहे याचा मला तपास करायचा होता. आतील कारकून अर्ज रू. १००/- घेवून देत होता अन तसा त्याच्या रजिस्टरमध्ये नावाची नोंद करत होता.

माझा असलाच मागचा अनुभव जिव्हारी लागलेला होता. आज नडायचेच ठरवले.

निट बघीतले की, अर्ज विक्री करून तो कारकून अर्जाच्या किंमतीची स्थळपावती देत नव्हता. तसेच भरलेला अर्ज स्विकारून त्याची स्विकृती पावतीही देत नव्हता. अन वर सांगितल्याप्रमाणे त्या जाहिरातीत अर्जाची किंमत कोठेही उल्लेखलेली नव्हती.

मित्राने अर्ज घेतला अन मी त्याला 'तू अर्ज तर भर तोपर्यंत आलोच' म्हणून मी तडक प्रिंसीपलच्या कॅबीन कडे गेलो. एक शाळकरी मुलगी आत जावू नका म्हणत होती. टाळलं तिला.

प्रिंसीपलांना विचारले की 'सर अर्जाची किंमत कोठेही नाही, रिसीट नाही, अ‍ॅक्नॉलेजमेंट नाही' काय करायचे? इंटरव्हूनेच भरती होईल ना? की इतर संस्थांसारखी नावाला जाहिरात अन नावाला मुलाखत. प्रिंसीपल बोलले, "तुम्हाला अर्ज घ्यायचा असेल तर घ्या. इंटरव्ह्यू होईल मगच निवड. अर्ज घेण्याचा आग्रह नाही". पुन्हा टाळके सरकले.

पत्रकार मेव्हण्यांना फोन लावला. बोलणे झाले. दोनच पर्याय. माहीतीचा अधिकार- एक दिड महिना थांबणे किंवा पोलीसात तक्रार- लगेच अ‍ॅक्शन. कोरा कागद घेतला. पोलीसांना अर्ज रखडला-बेकायदेशीर रित्या अर्ज विक्री चालू आहे. अर्ज लिहीतांना मित्राचे ४ मोबाईल आले. त्याला 'गाडीचे इंजीन ऑयल बदलतो आहे' असे सांगितले. तेव्हढ्यात तिन जण डोकावले. त्यांचाही संताप होत होता. आग वाढलेली होती.

इकडे माझे फोनवर फोन चालू होते. मनसेच्या श्री. प्रमोद वझरेंना ला फोन लावला. त्यांनी "५ मिनीटात परत तुला फोन करतो सांगितले".

ईकडे आम्ही चौघे तयार झालो अन पोलीस स्टेशनात आलो. पोलीस स्टेशनात ठाणे अंमलदाराकडे जा, सब इन्सेक्टरसाहेबांकडे जा सुरू झाले. एकाने त्याच्या ओळखीच्या पोलीसाला फोन लावला. एक इन्सेक्टरांनी अर्ज वाचायला घेतला. तक्रार अर्जाची डुप्लीकेट साठी झेरॉक्स आणायला सांगितली. मी लगेच झेरॉक्ससाठी पळालो. भारनियमन. दोन दुकानांचे झेरॉक्स मशीन बंद. नविन भाग. माहीत नाही. पळतच चालू झेरॉक्स शोधले.

तेव्हढ्यात वझरेंचा फोन: "अरे नाशिकरोड चे मनसेचे विभागीय अध्यक्ष संजय गायकवाड साहेबांना फोन करून सांगितलेले आहे. हा हा त्यांचा नंबर घे. त्यांना फोन कर." लगेच फोन केला. ते म्हटले की "मी निघालोच आहे. तू कोठे आहे. लगेच ये."

मी अन एक जण पोलीस स्टेशनातून निघालो अन कॉलेजवर आलो. ते अन त्यांचे सहकारी श्री. सुदाम ताजनपुरे, श्री. राजेश पंडित आदी वाटच पाहत होते. त्यांनी अर्ज, जाहिरात बघीतली. बॉल आपल्या कोर्टात होता. सगळे सरळ इंटरव्ह्यु चालू असलेल्या रूम मध्ये गेलो. प्रिंसीपल साहेब, शाळकरी मुलगी, आणखी एक नन चा ड्रेस घातलेली मुलगी अन एक जण इंटरव्ह्यू घेत होते. काय मुलाखत होते ते आपल्याला माहितच आहे. फालतूगिरी सगळी.

संजय गायकवाड साहेबांनी सरळ मुद्यालाच हात घातला. 'सर अर्जाची किंमत कोठे आहे? अर्जाची रिसीट कोठे आहे? आदी.' सर गोलमाल उत्तर देत होते. 'जाहिरातीत अर्जाची किंमत छापायचे राहून गेले, संस्थेचा रजिस्ट्रेशन क्रमांक टाकायचा विसरलो' आदी. बोलाचाली वाढली होती. माझा संताप झाला होता. प्रिंसीपलांना मी सगळी परिस्थीती समजावून सांगितली. इतरांनी मला शांत राहण्याचा सल्ला दिला.

सरांना त्यांची चुक समजलेली होती तरीही आपलाच मुद्दा लावून धरत होते. 'अर्ज तर फुकट देणे चालू आहे' असेही ते बोलले. माझ्या बरोबरीचे तिघे उमेदवार बोलले की सर आम्ही तर अर्जासाठी शंभर रुपये दिलेत. सर खोटे पडले. सर म्हणाले काय करायचे मग आता? तुम्ही सांगाल तसे करू. संजय गायकवाडांनी तोडगा काढला. सर, अर्जाची घेतलेली किंमत तुम्ही सगळ्या मुलांना परत करा. अन त्यांच्याही मुलाखती घ्या. शाळकरी मुलगी बोलली की मागे इतरही संस्थांनी अशा जाहिराती दिल्या होत्या. तिला तिथल्यातिथे गप्प केल. शेवटी सरांनी कारकूनाला बोलावले. त्याला अर्ज फुकट देण्यास व पैसे परत करण्यास सांगितले.

माझ्या मित्राला आता तेथे मुलाखतीस रस उरला नाही. त्याने लगेच पैसे परत घेतले. अन आम्ही निघालो. इतक्यात पोलीस स्टेशनातून इतर दोघे तक्रार अर्ज परत घेवून आले.

श्री. संजय गायकवाड लगेचच मला अन मित्राला 'शिक्षक उपसंचालकांकडे' घेवून गेले. त्यांना गायकवाड साहेबांनी परिस्थीती समजावून सांगितली. त्यांनी लगेचच संस्थेची मान्यता आहे की नाही याचे तपासणीचे आदेश दिले तसेच असले पैसे घेण्याचे काहीही अधिकार संस्थांना नसल्याचे स्पष्ट केले.

श्री. संजय गायकवाड यांनी मग लगेच तक्रार अर्ज घेतला अन "मी पोलीसांकडे जातो" असे सांगितले. त्यांनी तक्रार अर्ज पोलीस निरीक्षक श्री. सपकाळ साहेबांकडे दिला आहे. पोलीसांनी तक्रार दाखल करून घेतली आहे. आता पुढील कार्यवाही चालू आहे.

एका संस्थेत तर टक्कर दिली. पैसे परत मिळवून अर्धी लढाईच जिंकल्यासारखे वाटते. जेव्हा असले प्रकार पुर्णपणे बंद होत नाही तेव्हा पुर्ण लढाई जिंकली असे होईल.

ज्या विद्यार्थ्यांना नोकरी नाही त्यांच्या कडून मग्रूर संस्थाचालक साध्या अर्जाचीही किंमत घेता अन एक प्रकारे विद्यार्थ्यांना लुबाडतात. मागच्याच महिन्यात नाशकातल्या एका मोठ्या संस्थेने हजारो अर्ज विक्री करून लाखोंची माया जमवीलेली होती.

आता या सगळ्या कारभारात काही प्रश्न उद्भवतात.

१. सामाजीक शिक्षणसंस्थांचे असले 'छापील अर्जांचे' प्रकार म्हणजे धंदेवाईक प्रकार आहेत हे आपण म्हणू शकतो काय?

२. मी तो अर्ज बघीतला तर त्यात काही जगावेगळी माहीती विचारलेली नव्हती. तेच ते रकाने जे सर्वसामान्य अर्ज भरायला लागतात तेच होते. तो अर्ज छापायला केवळ १ ते १.५० रु खर्च आला असता. त्याच अर्जाची किंमत रु. १००/- होवू शकते काय? त्यात 'मला आपल्या संस्थेच्या सगळ्या अटी मान्य आहेत' असा उल्लेख होता अन मुख्य म्हणजे अटीच दिलेल्या नव्हत्या. हे म्हणजे कोर्‍या कागदावर सही करण्यासारखे होते.

त्याचबरोबर अर्जासोबत सगळ्या कागदपत्रांच्या ३ प्रतीलीपी आणि उमेदवाराचे ३ छायाचित्र जोडायचा खर्च पण ध्यानात घ्या.

५. माझ्या माहीतीप्रमाणे बि.एड, डि.एड. पदवी धारक बेरोजगारांची संख्या ध्यानात घेवून व असलेल्या जागा बघून कमीतकमी ५०० अर्ज जरी पकडले तरी 'विद्यामंदिरास' रू. ५००००/- ची घसघशीत कमाई होणार होती.

६. बी.एड, डि.एड. पदवी धारक हा काही निरीक्षर नसतो. त्यास कमीतकमी अर्ज तर 'लिहीता' येतच असणार. असे असतांना 'छापील अर्जाची' गरज काय? त्यांना अर्जाचे छापील स्वरूपच हवे होते तर पेपरध्येच तशा अर्जाचे स्वरूप देवून व ते बेरोजगारांनी टाईप करून घेवून - बेरोजगारांच्या पालकांचे पैसे वाचवता आले नसते काय?

मान्य आहे की, एवढे अर्ज स्वि़कारणे, प्रोसेस करणे, नोकरी देणे हे 'शिक्षणसंस्थेचे' 'काम' आहे. पण ते काही फुकट काम करणार नाहीत. नोकरी लागलेल्या (किमानपक्षी जाहीरात येण्याआधीच लागलेल्या) उमेदवारांकडून काही लाख घेतलेच असतील ना?

अशा प्रकारे एका मोठ्या एक नोकरीसाठी अर्ज विक्रीचा पायंडा पाडला जातोय त्याचे काय? अगदी सरकारी अर्ज देखील आजकाल रूपये २५०/- च्या ड्राफ्ट सोबत जोडले जातात.

सरकार बेरोजगारांची दखल घेईल काय?

- सचिन बोरसे (पाषाणभेद उर्फ दगडफोड्या)
३१/०७/२०१०

गीत: भंगार डबा बाटली आसंल तर देवून टाका

गीत: भंगार डबा बाटली आसंल तर देवून टाका

सिच्यूएशन: हिरो एक सीआयडी ऑफीसर.
टास्क (मोहीम): एका गुंडाचा पत्ता काढायचा. हिरोने मग भंगारवाल्याचे रूप घेतले आहे. गाणे सुरू....

मोठी आरोळी: एsssss डबा बाटली भंगार वालाssssss वह्या पुस्तक रद्दी पेपर वालाsssssss

(चाल सुरू.....)

अहो ताई, अहो माई....

घरातले न वापरते सामान काढून टाका
काय भंगार डबा बाटली आसंल तर देवून टाका ||धृ||

घर साफसुफ केले का हो ताई
आज नसेल केले तर जरा करा घाई
दसरा दिवाळी आली जवळ
राहती जागा चकाकती राखा
काय भंगार डबा बाटली आसंल तर देवून टाका ||१||

उन्हातान्हाची आणली गाडी दुपारी ढकलून
रद्दी पेपर जुने वह्या पुस्तके आणा घेतो मोजून
मोकळे करा सांधीकोपरे
भाव लावतो मी चोख बाजारभावाचा
काय भंगार डबा बाटली आसंल तर देवून टाका ||२||

असतील जरी तुटके प्लास्टिक, फुटके पाईप नळ
कोणाकडे असतात गंजलेले पत्रे, रबरी वस्तू अन घमेलं
राहतात रिकाम्या "औषधी बाटल्या"
लगोलग आणा, नाही म्हणू नका
काय भंगार डबा बाटली आसंल तर देवून टाका ||३||

मोठी आरोळी: एsssss डबा बाटली भंगार वालाssssss वह्या पुस्तक रद्दी पेपर वालाsssssss

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
२०/०६/२०१०

Sunday, July 25, 2010

आम्ही तर एक्स्पोर्ट होणारी रिक्षाच घेणार

link

नैनो (तेच ते हो हिंदी भाषिक... निट उच्चारही करता येत नाही त्यांना... सुरेश ला सुरेस म्हणतात....शंकरला संकर म्हणतात....काय संकर करतात शंकरच जाणे...) तर नैनो .... आपली नॅनो म्हणायचं हो मला... आपलीच म्हणायची... कारण तिचा जन्म आपल्या पुण्यातच झाला ना? आता सासरी म्हणजे गुजरात मध्ये गेली म्हणून काय झाले? तर नॅनो ही कार आपल्याला काही परवडणार नाही. आपण तर बुवा मस्त रिक्षा घेणार. अहो नैनोमध्ये (ऐ गपे... मराठी शिकवू का?) सॉरी अहो नॅनोमध्ये किती माणसं बसतात? सांगा सांगा.. ४ च ना? म्हणजे १+३ ना? १ म्हणजे डायवर अन बाकी ३. बळजबरी केली तर १+४ चं पासिंग मिळेल तिला.

आता आमची रिक्षा बघा. डायवर त्याच्या दोन्ही बाजूंना दोन जणं. हि झाली त्रिमुर्ती. म्हणजे आपले साक्षात दत्तगुरूच हो. मधला रिक्षावाला हा साक्षात महेश म्हणजे संकर म्हणजे शंकर हो. या रिक्शावाल्याचा स्वभाव अन शंकरभगवान यांचा स्वभाव एकदम खटकू. नगास नग. कधी काय होईल सांगता येत नाही. कधी हात दाखवून वळेल तर कधी तिसरा डोळा मारेल.. आपलं उघडेल.. भस्म हो साक्षात भस्म. जळून राखुंडी. कधी गांजा/ भांग पिलेले डोळे तर कधी सोमरस प्राशन. असो.

तर रिक्षात पुढे ३ जण.. ग्रामिण भागात ५ जण. आता पुढे मोजा. मागे ४ जण बसतीलच. व्हा पुढेमागे. बसा खेटून. किती झाले? ७ की ९? अहो शहरी भागात ७. ग्रामिण भागात ९. पुढे मोजा. बच्चेकंपनी असेल तर मागे बाल्कनीत २ जण. सामानसुमान पायाशी. एखादी बॅग पुढे किक च्या हँडल जवळ. (काय कॉम्बीनेशन आहे. किक पायाची अन हँडल हाताचे.)

नै.नॅनो अन रिक्षाचा अ‍ॅव्हरेज सारखाच. स्पिडही सारखाच. रिक्षात वेळीअवेळी पेट्रोलचा डोस देवून रॉकेलही चालू शकते. रिक्षा हवेशीर आहे. दार खिडकी नाही. खा अन पचाक. खा अन पचाक. खा अन पचाक. अरे बस कर बाबा.

पार्किंग ला जागा कमी लागते. टर्नींग रेडीयस कमी. गल्लीबोळात जाता येते. रिक्षात लाखभर पैसे मळक्या पिशवीत ठेवले तर कुत्रेही हुंगत नाही. अन मुख्य म्हणजे ती पण आपल्या पुणे-३५ मध्येच तयार होते. बॉडी दणकट आहे. सरळ अंगावर घालता येते. गॅरेजचा खर्च कमी येतो. अ‍ॅक्शीलेटर वायर २५ रुपयात भेटते. आहे का तुमच्या नै..नॅनोचा पार्ट स्वस्त? टेप मस्त धकधक लावता येतो. झंकार नाय तर टकारा सर्कीट टाकल तर शकिराही नाचेल. वका वका. काही शक? मातीच्या मडक्यात नुसते स्पिकर ठेवा महाराज. घुंगरूही ऐकू येतील.

रिक्षा चालवत असल्याने बाकीचे वाहनधारक सहसा नादी लागत नाही. लागलाच तर आवाज चढवता येतो. परमिट घेतले तर डबल बिजनेसही करता येतो. रिक्षाच्या हुडवर जाहिरात करता येते.
आता तुम्ही सांगा त्या नै...नॅनोमध्ये आहेत काय एवढ्या सुविधा?

अहो पोरीदेखील म्हणतात, "मला रिक्षावाला नवरा पायजे...मला रिक्षावाला नवरा पायजे..."

म्हणून म्हणतो आम्ही तर एक्स्पोर्ट होणारी रिक्षाच घेणार.

- पाभे (रिक्षावाला)

Saturday, July 17, 2010

पाऊस आला

पाऊस आला


पाऊस आला पाऊस आला पडू लागल्या धारा
थेंबांच्या नक्षीला साथ द्याया धावे अवखळ वारा ||

अलगद हलक्या सरी येवूनी सुरू होतसे वर्षाव
वेग वाढूनी जोर येतसे धारेला नसतो ठाव
क्षणात ओली होई धरती पडता असंख्य धारा ||१||

नभातून तुषारांचे पडती बारीक बारीक थेंब
धरती होईल हिरवी अवघी लेवूनी हिरवे कोंब
हिरवाईची किमया होईल निसर्ग बदलेल सारा ||२||

- पाषाणभेद
१७/०७/२०१०

Saturday, July 10, 2010

महाराष्ट्र कर्नाटक सीमावादावरील गीत : उठ रे मराठी गड्या तू चल सीमेवर

उठ रे मराठी गड्या तू चल सीमेवर

उठ रे मराठी गड्या तू चल सीमेवर
उचल मराठी झेंडा जावूदे वर वर ||धृ||

उचल तुझे हात नको भिऊ आता
आपूलाच जय होईल सीमेत शिरता
झेंडा मराठीचा फडके बेळगाव मनपावर
उठ रे मराठी गड्या तू चल सीमेवर ||१||

राज्य आपले एक व्हावे मराठी भाषकांचे
वेगळे न राहू आता एक घर करू बांधवांचे
सुपीक प्रदेश ताब्यात आणू निप्पाणी कारवार
उठ रे मराठी गड्या तू चल सीमेवर ||२||

पुर्वज आपले खपले तेथे विसरतो कशाला
महाराष्ट्र एकीकरण समिती आहे तुझ्या पाठीला
सामिल करू हलियाल,भालकी, अरूड अन बिदर*
उठ रे मराठी गड्या तू चल सीमेवर ||३||

* महाराष्ट्र-कर्नाटक सीमावर्तीय मराठी शहरे (BCC's 2005 resolution हा परिच्छेद पहा.) (कृपया शहरांच्या नावांचे उच्चार योग्य आहेत का ते सांगा जेणेकरून बदल करता येईल.)

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
०८/०७/२०१०

Thursday, July 8, 2010

लावणी: सोन्याची अंगठी मजला आणुन द्या

सोन्याची अंगठी मजला आणुन द्या

तुमची माझी प्रित जडली
आठवण राहू द्या
प्रितीची निशाणी म्हणून
सोन्याची अंगठी मजला आणुन द्या ||धृ||
न्हाई म्हनू नका (चालीत समेवर येणे)

साडी चोळी आहे मजला
नको दुसरे काही
श्रॄगांराची टिकली बांगडी
उगाच मागत नाही
सोनाराकडे आजच जावू या, नको की उद्या
सोन्याची अंगठी मजला आणुन द्या ||१||
न्हाई म्हनू नका (चालीत समेवर येणे)

राव पाटिल बाजीराव आहात तुम्ही
कशाला कधी केलं नाही कमी
घाटदार पाच तोळे चोख वजनी
अंगठी साखरपुड्याला घेवूनी
भेटा सगळ्यांसमोर तेव्हा, आता जावूद्या
सोन्याची अंगठी मजला आणुन द्या ||२||
न्हाई म्हनू नका (चालीत समेवर येणे)

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
१९/०६/२०१०

Tuesday, July 6, 2010

गीत: गरमी चा आलाय उन्हाळा

गरमी चा आलाय उन्हाळा

गरमी चा आलाय उन्हाळा
उन काय सोसवेना
तगमगीची काहीली आली
उपाय काही तरी करा ना ||

गारगार वारं अंगाला
नाही लागत आता
घामाच्या धारा सुटल्यात
जीव घाबरा होई निसता
उगाच बोलन्यापरीस
पंख्याची हवा मला घाला ना ||

आंबट चिंबट खाऊ वाटते
पन रानात एकटी जावून
करवंद, जांभळं, आंबा अन कैर्‍या
पाडायची भिती मला वाटते
रानचा रानमेवा लुटायला
सोबतीला बरोबर तुम्ही या ना ||

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
१७/०६/२०१०

(पोटभर जेवणासोबत एक चमचमीत दिवस: काही सुचतंय?)

http://www.misalpav.com/node/12769 या लेखाचे विडंबन

माननीय मिपाकरहो,

या पूर्वी मी काही उपयोगी धागे काढले म्हणून कौतूक केले त्यामूळे जाहीर आनंदून मी हा धागा काढत आहे. तसे माझ्यासमोर इतरही पर्याय होते! मिपाकर नक्की मदतीला धावून येतील अशी आशा मला नाही आहे असे नाही.

जुलै महिन्याच्या पहिल्या आठवड्यात मी देवळातून बाहेर येणार आहे आणि मला माझ्या जीभेला एक चटकदार, टेसदार, चमचमीत, खमंग खावू घालायचं आहे. नेहमी पेक्षा थोडंसं वेगळं असं काही खाल्लं तर हा दिवस आमच्या दोघांच्याही लक्षात कायम राहील. मला तिला जाम खूष करायचं आहे.

इतर गोष्टींची थोडी फार माहिती सांगितली म्हणजे पर्याय सुचवायला मदत होईल असे वाटते. तो दिवस आम्ही हॉटेलमध्ये मध्ये किंवा मुंबईतल्या एखाद्या गल्लीतून (भिक मागून) परत (देवळात) येता येईल अशा ठिकाणी घालवू शकतो. माझ्याकडे मुंबई मध्ये अस्सल भिकार्‍याचा गेटप उपलब्ध आहे. रूपांतर करण्यात मी एक्स्पर्ट आहे. लेडी भिकारीण चा गेटप उपलब्घ आहे पण मी लेडी नाही. मी मुंबईचा आहे त्यामुळे कुठुन कसं जायचं व रस्ते मला ठाऊक आहेत. माझं भिकेचं बजेट आहे १० दिवसांचं. अर्थात तेवढे मिळालेच पाहिजेत असं काही नाही पण काही झकास दाता असेल असेल तर तयारी आहे. मी पट्टीचा शिळेपाकेआहारी असून तिलाही शुद्ध चटकदार, टेसदार, चमचमीत, खमंग अन्न नेहमी लागते.

आता पर्यंत माझ्या समोर आलेले पर्याय असे:

१. ताज कॉन्टीनेंटल ब्रंच: ताज कॉन्टीनेंटला जाण्याची ही योग्य वेळ आहे का? कर्जत पासूनची लोकल जुलैमधल्या पानकाळ्यात चालू असते का? इंटरनेटवरील साईट वाचून थोडी फार माहिती काढली आहे पण मी स्वतः कधी तिकडे गेलो नाही. आपोलो बंदर पर्यंत जाण्यास लंगडत जावे किंवा घसरगाडी वापरावी की भीक मागत मागत लोकलने? लंगडत जाण्यास मजा येईल की वाट लागेल? भीकेचं काय? भीक कमी मिळाली तर लंगडत जाणे शक्य आहे का?

२. गुजराथी थाळी : गुजराथी थाळी मध्ये मटण, कोंबडी आणखी काही मांसाहारी असते का? मस्त नळीतोड १२ नं मिळेल?

३. भात: पदार्थ छान आहे पण आख्खे १० दिवस भातच खावून करायचे काय हा प्रश्न आहे.

४. धर्मशाळा / अन्नछत्र/ सदावर्त: तिथे जाऊन परत शिळेपाके अन्न काय खायचे असं एक मित्र म्हणाला त्यामुळे हा पर्याय कितपत चांगला आहे याची कल्पना नाही.

फक्त अन्नपदार्थांच्या डिशच नव्हे तर तिला सरप्राईज देण्यासाठी आणखी काही पदार्थ असतील तर उदा. रानभाज्या - टेरी (पावसाळी आळू), सुकं मटण / (व्हेज व्हर्जन), पुदिना पुलावइतर पदार्थ (आठवा तुम्ही चापलेले/ तुम्ही खावू घातलेले चमचमीत पदार्थ) तर ते पण सांगा.

अनुभवी मिपाकर खवय्यंना/ खिलवयांना या प्रसंगी मदत करण्यासाठी मी कळकळीचे आवाहन करतो. सखोल रेसेपी लिहायला वेळ नसेल तर जाताजाता मेनूकार्डावरचे पदार्थ सांगितलीत तरी चालेल.
भीक द्यायची नसेल तर नका देवू हो पण चमचमीत हादाडण्याचा जेवणाचा विषय बाजुला पडु नये एवढीच अपेक्षा.

आणखी काय मागू? भीकेच्या अपेक्षेत !

~
भिकमांग्या

(उद्यापरवा हनिमुन ला काही मदत लागलीच तर अशीच चौकशी करेल)

Wednesday, June 30, 2010

गीत: डायवर दादा

डायवर दादा
डायवर दादा चला की आता
कशाला पब्लिक जादा घेता
डब्बल वाजली आता तरी
तुम्ही उगाच पब्लिक वर चढवता ||धृ||

रेटारेटी करतात सारी
गर्दीत बाईमाणूस एकटी तरी
बसायला जागा कुठं शोधू आता
तुम्ही उगाच पब्लिक वर चढवता ||१||

कोरस: "ह्यो डायवर गाडी काय पुढं नेत न्हाई, उगा वेळ होई, मुडदा बशीवला त्याचा
म्होरल्या कामाचा इस्कोट झाला, गर्दीचा महापुर आला, लवकर हाण म्हणावं गाडी त्याला"


कंडक्टर भाऊ लांब उभा मागं
"सरका पुढं, सरका पुढं ", वरडू लागं
गर्दीत पाकीट कशी काढू आता
तुम्ही उगाच पब्लिक वर चढवता ||२||

सामान माझं न्हाई लई जड
हात कोनी लावंना उचलाया थोड
उगा सामानाचंबी तिकीट का मागता?
तुम्ही उगाच पब्लिक वर चढवता ||२||

तिकडं तालूक्याचा बाजार भरलाय सारा
जाऊद्याना गाडी आता वाजले की बारा
नुसतं एक्शिलेटर दाबूनी गाडी उभी का करता
तुम्ही उगाच पब्लिक वर चढवता ||३||

कोरस: "ह्यो डायवर गाडी काय पुढं नेत न्हाई, उगा वेळ होई, मुडदा बशीवला त्याचा
म्होरल्या कामाचा इस्कोट झाला, गर्दीचा महापुर आला, लवकर हाण म्हणावं गाडी त्याला"


st bus

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
१६/०६/२०१०

Tuesday, June 29, 2010

वंशावळी : एक ओळख

वंशावळी : एक ओळख

मागच्या आठवड्यात मी सकाळी घरी होतो त्यावेळी एक जोडपे घरी आले. ते वडिलांना त्यांचे आडनाव विचारत तुम्ही अमक्याचे नातेवाईक, तमक्याचे भाऊ, येथून तुम्ही येथे आले वैगेरे वैगेरे सांगत असलेले मी ऐकले. मी ताबडतोब समजलो की ते एक भाट आहेत, व ते आता वंशावळ वाचणार

आपल्या समाजात अनेक जाती आहेत. या प्रत्येक जातीच्या वंशाची माहीती भाट समाज ठेवत असतो. असलीच कामे वडिलोपार्जीत व्यवसाय म्हणून करणारे ब्रम्हभट - श्री. कैलास रामदेवराय ब्रम्हभट हे होत. Kailas Bramhabhata
श्री. कैलास ब्रम्हभट (वंशावळ वाचणारे)

ते त्यांच्या वडिलांपासून असणारे हे काम सांभाळतात. आल्यानंतर चहापाणी झाला. अन त्यांनी आमची वंशावळी वाचायला सुरूवात केली. वंशावळ वाचण्याच्या आधी त्यांनी गणेश व इतर देवतांना वंदन केले अन मग एका विशिष्ट सुरात वंशावळीतील नावे वाचू लागले. कोण व्यक्ति कुठे होता, त्याला मुलगे किती, मुली किती, सुनबाई कोणत्या कुळातली, तिचे माहेरचे गाव कोणते आदी उल्लेख त्यात येत गेले. अगदी शंभर वर्षे च्या वरचा उल्लेख त्यात आला होता. नंतर नंतर जेव्हा पणजोबा, आजोबांचा उल्लेख त्यात आला तेव्हा ओळख पटायला लागली. एक प्रकारचा आपल्या कुळाचा इतीहासच होता तो. त्यानंतर त्यात आताच्या नविन पिढीची/ मुलांची नावे लिहील्या गेली. नंतर त्या पोथीची पुजा करून व दक्षिणा अन शिधा देवून समाप्ती झाली.
Vanshaval
वंशावळीतील एक पान

Vanshaval-2
वंशावळीतील एक पान

कैलास ब्रम्हभट यांच्याशी केलेल्या गप्पामधून बरीच माहिती मिळाली. कैलास यांचे पणजोबा/ आजोबा हेच काम करत असत. वंशावळीसच नामावळी किंवा वडलोपाजी असे म्हणतात. आता ते मध्यप्रदेश, गुजरात अन महाराष्ट्राचा प्रदेश या वंशावळ वाचण्यासाठी सांभाळतात. जोडीने ते एका मोटरसायकल ने घरून दिवाळीनंतर निघतात अन जुन पर्यंत ते फिरत राहतात. एखाद्या गावात ते एखाद्या घरी राहतात अन मग त्या गावातल्या समाजबांधवांच्या घरी वंशावळी वाचत फिरतात. त्यानंतर जवळच्या गावात चक्क्कर असतो. असे जुन पर्यंत चालू असते. आमच्या घरचे वाचन संपल्यानंतर ते गल्लीतील दुसर्‍या समाजबांधवांकडे जाणार होते. त्यांचे नाव सांगितल्याबरोबर त्यानी ते कोठले, त्यांचे भाऊबंद कोण याचा उल्लेख बरोबर केला. प्रत्येक कुळाच्या वह्या स्वत्रंत्र असल्याने व शेजारच्यांच्या वह्या आणल्या नसल्याने त्यांच्याकडे वाचन होवू शकले नाही. पुर्वी मोटरगाडीने प्रवास व्हायचा पण आता मोटरसायकल घेवूनच प्रवास केला तर परवडतो. जुन नंतर ते परत राजस्थान (मदनगंज ता किशनगंज, जि अजमेर) ला जावून त्यांच्या स्व:ताचा इलेक्ट्रीकलचा व्यवसाय बघतात.

Saturday, June 26, 2010

गीत: पहाटे पहाटे जवळ तू ये ना

पहाटे पहाटे जवळ तू ये ना


पहाटे पहाटे जवळ तू ये ना
धुंदीत झोपतांना जागी तू हो ना
पहाटे पहाटे मिठीत तू ये ना ||धृ||

थंडी गुलाबी न सोसणारी
अशातच रात्र गेली न संपणारी
अनुभूती वेगळी सारी, आली माझीया तना
पहाटे पहाटे जवळ तू ये ना ||१||

आठवणी सार्‍या डोळ्यात जाग्या होवोनी
झोप ही सुखाची डोळ्यात येवोनी
स्वप्नात माझ्या तू येशी का पुन्हा पुन्हा
पहाटे पहाटे जवळ तू ये ना ||२||

आठवून सारी रात झोपलेली
उमगते गुढ काव्य मंतरल्या वेळी
रोम रोम फुलले अंगी सुखावी तना
पहाटे पहाटे जवळ तू ये ना ||३||

मखमली त्या केसांत सारे
विश्व माझे मलाच फासणारे
गुंतवून माझे मला मी सोडवू कुणा
पहाटे पहाटे जवळ तू ये ना ||४||

मोगर्‍याचा सुगंध वेड लावतो जीवा
माळलास तो तेव्हाचा, कुस्करला केव्हा?
समरसून अलिंगना नाही म्हणू नको ना
पहाटे पहाटे जवळ तू ये ना ||५||

पहाटे पहाटे जवळ तू ये ना
धुंदीत झोपतांना जागी तू हो ना
पहाटे पहाटे मिठीत तू ये ना ||धृ||

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
१५/०६/२०१० ( पहाटे ५:१७!)

Wednesday, June 23, 2010

युगलगीत : ही धुंद पावसाळी हवा

युगलगीत: ही धुंद पावसाळी हवा

मंडळी, काव्यातील ओळीचा शेवटच्या शब्दाने पुन्हा नविन ओळ सुरू होणारी हे काव्य आहे. एक नवा प्रयत्न केला आहे. आस्वाद घ्या.

ती: ही धुंद पावसाळी हवा
तो: हवा हवासा गारवा
ती: गारव्यात तनू ही धुंद
तो: धुंदीत रंगला खेळ नवा
दोघे: ही धुंद पावसाळी हवा.... ||धृ||

तो: स्वप्नांच्या वाटेने चालतांना
ती: चालतांना स्पर्शून घेना
तो: घेवून कवेत साजणीला
ती: साजणीचा लाजूनी चुर मरवा
दोघे: ही धुंद पावसाळी हवा....||१||

ती: रात्र अशी ही सुखावणारी
तो: सुखावून मने तृप्त झाली
ती: होवोनी एकरूप मिलनाने
तो: मिलनास साक्षी चांदवा
दोघे: ही धुंद पावसाळी हवा....||२||


दोघे: ही धुंद पावसाळी हवा
दोघे: हवा हवासा गारवा

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
११/०६/२०१०

Tuesday, June 22, 2010

उन्हेरे - गरम पाण्याचे झरे

उन्हेरे - गरम पाण्याचे झरे

"सुखोदकाने होई न्हाणे, दिले उन्हेरे देवाने"


सर्व ऋतुंमध्ये सर्वकाळ स्नानासाठी गरम पाण्याची योजना नियतीने उन्हेरे या गावी केली आहे. उन्हेरे हे गाव पाली (अष्टविनायक बल्लाळेश्वर- ता. सुघागड, जि. रायगड) येथून उत्तरेस २ किमी अंतरावर आहे.
Unhere , Tal- Pali-Sidhagad-Raigad-Maharashtra
छायाचित्र १: उन्हेरे येथे जाण्यासाठी मार्गदर्शन
Sarasghad Fort- Pali-Tal Sudhagad- Raigad-Maharashtra
छायाचित्र २: पाली येथील सरसगड

श्रीरामाने बाण मारून सितामाईस स्नानासाठी हे स्थान तयार केले अशी पुराणात अख्याईका आहे.

उन्हेरे या गावाजवळील या गंधकमिश्रीत कुंडात स्नान केल्यास त्वचेचे विकार व वाताचे विकार बरे होतात. येथे गरम पाण्याच्या झर्‍यांचे कुंड बांधण्यात आलेले आहेते.
एकुण तीन कुंडे आहेत. त्यापैकी एक स्रीयांसाठी, एक पुरूषांसाठी आहे.
Hot water spring - Unhere- Pali-Raigad-Maharashtra
छायाचित्र ३: उन्हेरे येथील गरम पाण्याची कुंडे

या दोन्ही कुंडातील पाण्याचे तापमान आपल्या त्वचेला सुसह्य इतके आहे. तिसर्‍या कुंडाचे तापमान मात्र जास्त आहे. कुंडाच्या तळाशी आशानी लाकडाच्या फळ्या टाकल्या आहेत. त्यावर उभे राहून स्नान करता येते.
Unhere , Tal- Pali-Sidhagad-Raigad-Maharashtra
छायाचित्र ४: उन्हेरे येथील गरम पाण्याची कुंडे

Hot water spring - Unhere- Pali-Raigad-Maharashtra
छायाचित्र ५: उन्हेरे येथील गरम पाण्याची कुंडे

स्नान करतांना साबण लावणे, चुळ भरणे, कपडे धुणे, पोहणे आदी प्रकार टाळावेत. हे पाणी पिऊ नये.
Hot water spring - Unhere- Pali-Raigad-Maharashtra
छायाचित्र ६:

या पाण्यात जास्त वेळ थांबल्यास चक्कर येवू शकते. भुगर्भातील लाव्हारसामुळे खडक तापतात. त्याच्या संपर्कामुळे पाणीही तापते. त्यात गंधक आदी क्षार मिसळतात व ते पाणी खडकांच्या फटीतून बाहेर पडते. हेच गरम पाण्याचे झरे असतात.

उन्हेरे कुंडाचा परीसर अनेक सामाजीक राजकिय चळवळींचा साक्षीदार आहे. स्वातंत्रपुर्व काळात मो. कृ. देवधर यांचे अध्यक्षतेखाली हरिजन परिषद झाली होती. अनेक परिषदा, सभा या स्थानी झाल्या होत्या. दुसर्‍या महायुद्धात ब्रिटीशांना मदत करू नये अशा अर्थाचे भाषण बापूसाहेब लिमये यांनी याठिकाणाहून केल्याने त्यांना शिक्षा झाली होती. ताकई येथील विठोबाची यात्रा संपली की येथे मार्गशीर्ष शुद्ध पंचमीला येथे यात्रा भरते. सुकी मासळी व घोंगड्या हे या यात्रेचे वैशिष्ट्य आहे.

सार्वजनिक स्वच्छतेच्या दृष्टीने कुंडात आंघोळ करणार्‍यांना एक भावनिक आवाहन: -

उन्हेरे गरम पाण्याची कुंडे,
ही धारोष्ण गंगा आहे!
साबण लावून, कपडे धुवून,
या गंगेला मलीन करू नका!!


(संदर्भ: पाली तालुक्याचा इतिहास : लेखक: सुरेश पोतदार)

बाकी आमची कलाकारी:
Hot water spring - Unhere- Pali-Raigad-Maharashtra
छायाचित्र ७
Hot water spring - Unhere- Pali-Raigad-Maharashtra
छायाचित्र ८
Hot water spring - Unhere- Pali-Raigad-Maharashtra
छायाचित्र ९
Hot water spring - Unhere- Pali-Raigad-Maharashtra
छायाचित्र १०
Hot water spring - Unhere- Pali-Raigad-Maharashtra
छायाचित्र ११:
वरील छायाचित्रे (क्र. ७ ते ११) कुंडातल्या पाण्यातून घेतलेली आहेत.

Sunday, June 20, 2010

ऑफिसातले गाणे

ऑफिसातले गाणे

जय महाराष्ट्र मंडळी!
आपण बहूतेक सगळेच नोकरदार मंडळी आहोत. कुठे ना कुठे कळफलक बडवतो, खर्डेघाशी करतो, हात काळे करतो. तर बहुतेक ठिकाणी (म्हणजे आय टी सेक्टर मध्ये) कामे करतांना गाणे ऐकणे आता सर्वसाधारण आहे. कुठे एका सेंट्रल स्पिकरवर गाणे वाजवले जाते. कुठे सेंट्रलाईझ म्यूझीक सिस्टीम असते. तर कोठे अशी व्यवस्था नसल्याने जो तो आपापला हेडफोन लावून गाणे ऐकत बसतो. आता आपण या 'ऑफिसात गाणे ऐकणे' या विषयावर जी चर्चा त्या अनूषंगाने जाणारे काही प्रश्न असे:

१) गाणे सेंट्रलाईज आहे का? म्हणजे एका ठिकाणी स्पिकर ठेवलेले आहेत अन कुणीतरी त्याच्या/ तिच्या आवडीचे गाणे वाजवतो.
२) त्या गाण्याचे ट्रॅक्स तुम्हाला नेहमीच आवडतात काय?
३) तुम्हाला तेथे तुमच्या आवडीचे गाणे वाजवता येते काय?
४) न वाजवता आल्यास अन दुसर्‍याच्या आवडीचे गाणे ऐकून कंटाळा, राग येतो काय? तो राग व्यक्त करता तेतो काय? राग आल्यास काही उपाय आहे काय?
५) चालू असलेले गाणे न आवडल्यास बंद करता येतो काय?
६) गाणे चालू असले म्हणजे कामात व्यत्यय येतो असे वाटते काय?
७) गाण्याचा व्हॉल्यूम कमी/ जास्त/ सहन करण्याईतपत/ बारीक/ जवळजवळ नाहीच असा असतो काय?
८) महाराष्ट्राबाहेर काम करत असतांना त्या त्या भाषेतले गाणे एकतांना कंटाळा, राग येतो काय? तो राग व्यक्त करता तेतो काय? राग आल्यास काही उपाय आहे काय?
९) "गाणे वाजवणे" या बाबत कंपनीची काही पॉलीसी आहे काय?
१०) गाण्याचा प्रकार कोणता: नेहमी शांत/ उल्हासीत करणारे/ क्लासिकल / इंन्स्ट्रूमेंटल/ आधूनिक सिनेमा संगीत / जुनी चित्रपट गीते/ इंग्रजी/ प्रादेशीक भाषेत आदी.
११) गाणे ऑनलाईन असते का? की कॉम्पूटरवर ? की सेंट्रल म्युझीक वर लागणारे?
१२) प्रत्येक जण त्याच्या त्याच्या सिस्टीम वर गाणे लावू शकतो काय?
१३) तुमचे या प्रकारामुळे वाद झालेला आहे काय?
१४) "गाणे वाजवणे " या प्रकारात केवळ एफ. एम. रेडीओच वाजवला जातो काय?
१५) तुम्हाला काम करतांना "गाणे वाजवणे " किंवा "गाणे ऐकणे "हा प्रकार आवडतो काय? हो/ नाही/ अजीबात नाही/ नकोच ते प्रकार
१६) ऑनलाईन गाणे हार्डडिस्कवर कॉपी करणे कॉपिराईट गुन्हा आहे हे तुम्हास/ तुमच्या मॅनेजमेंटला माहित आहे काय? त्या विरूद्ध काय पावले उचलली आहेत?
१७) ऑफिसची बँन्डविड्थ/ रिसोर्स वापरून ऑनलाईन गाणे डाउनलोड करणे/ शेअर करणे तुम्ही करता काय? ते योग्य वाटते काय? त्यात किती वेळ खर्ची जातो?
१८) नॉन आय टी नोकरी करणार्‍यांची काय मते/ अनुभव आहे?
१९) "ऑफीसात कामे करायला जातो. गाणे हे नकोच. मग चर्चा कशाला"

Friday, June 18, 2010

गीत: कसं जगावं या असल्या दिवसात

गीत: कसं जगावं या असल्या दिवसात


देवा एकदातरी चांगला आशिर्वाद मला दे ना
कसं जगावं या असल्या दिवसात काय कळेना ||धृ||

जिथं बघावं तिथं चालते लाच अन लुटमार
नव्याणवाचा आकडा येई शेवटी वस्तूच्या किंमतीवर
फसवणूक करूनी धंदा करता, गिर्‍हाइकांचं कोन ऐकेना
कसं जगावं या असल्या दिवसात काय कळेना ||१||

झाली भाजी महाग, गेली कुठं किफायत?
प्रवास नाही स्वस्त, रिक्षावाले लुटतात मस्त
अन्नधान्यात भेसळ होवोनी, वरणासाठी डाळं मिळेना
कसं जगावं या असल्या दिवसात काय कळेना ||२||

कामावर राबराबूनी, येई घरी परतूनी
टिव्ही ची कटकट असते सुरू प्राईमटायमातूनी
विरंगुळा म्हणूनी काहीतरी चांगले लावाना
कसं जगावं या असल्या दिवसात काय कळेना ||३||

बाहेर असते तारांबळ, माझ्या घरी झाली आबाळ
बायको सारखी म्हणे, "तुम्हांघरी सारखा दुष्काळ"
बायको तर सोडा पन शेजारीन ढुंकूनही बघेना
कसं जगावं या असल्या दिवसात काय कळेना ||४||

गरीब झाले गरीब अधिक, श्रीमंतांची नावे फोर्ब मासिकात
खायची असतांना ददात, ऑस्कर बक्षीस मिळतात
कोठे दाद मागायची कळेना या तुझ्या पाषाणा ||५||
कसं जगावं या असल्या दिवसात काय कळेना

देवा एकदातरी चांगला आशिर्वाद मला दे ना
कसं जगावं या असल्या दिवसात काय कळेना ||धृ||

- गरीब पाषाणभेद (दगडफोड्या)
०३/०६/२०१०

Thursday, June 17, 2010

तुझी जीन्स पॅन्ट

तुझी जीन्स पॅन्ट

तुझी जीन्स पॅन्ट चाललीय खाली खाली
काय शोभेना तूझ्या असल्या चाली ||धृ||

शॉर्ट शर्ट जाई वरती वरती
मधेच अंग दिसतया
मागं कंबर लचकवूनी
का उगा आसं चालतीया
गॉगल घालूनी बघतेस कुठे
जरा भडकच पावडर गाली
काय शोभेना तूझ्या असल्या चाली ||१||

सॅन्डल पायात घालूनी
नार नखरेदार चाले
नजरा लोकांच्या झुलवी
कानात झुबके बाळी हाले
काळीज धडधड उडे
जेव्हा स्किन टाईट जीन्स तू घाली
काय शोभेना तूझ्या असल्या चाली ||२||

अशी ग कशी फॅशन तूझी
अंग त्यातून दिसतया
कोण कोणाची तू समजना
रूमालानं तोंड झाकतीया
कापडं घालायची रीत नाही बरी
दुनिया जरी इतकी पुढे गेली
काय शोभेना तूझ्या असल्या चाली ||३||

नविनता सगळीकडे आली
हौस जीवाची करावी न्यारी
रीत जुन्या जमान्याची गेली
नव्याची आस नेहमीच लागते प्यारी
अंगभर साडी चोळी जावूनी
हि काय नविन तर्‍हा आली
काय शोभेना तूझ्या असल्या चाली ||४||

तुझी जीन्स पॅन्ट चाललीय खाली खाली
काय शोभेना तूझ्या असल्या चाली

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
०५/०२/२०१०

Wednesday, June 16, 2010

पिकल्या आंब्याला

पिकल्या आंब्याला

सिच्यूऐशन: हिरवीन आंबे विकणारी आहे. आंबे विकतांना ती गिर्‍हाईकांशी काव्यातून संवाद साधते...

गद्य:
आंबे घ्या आंबे, गोड गोड रसाळ आंबे
आंबे घ्या हो आंबे!

चाल सुरू:
पिकल्या आंब्याला दाबून पाहू नका
घ्यायचा आसलं तर घ्या, नाय तर नका ||धृ||

आंबा माझा रायवळ, नाही हापूस की पायरी
रस जरा चाखून बघा, म्हणाल नमून्याची चव बरी
रसासाठीचं आंबं हे आहे, दुसरीकडे जावू नका
पिकल्या आंब्याला दाबूनी पाहू नका ||१||

आंबे आहे घरच्या झाडाचे, नाही काही वाडीचे
फळ आहे लयी न्यारं, कलम केलेल्या पाडाचे
पानी सुटतं कैरी पाहून, तिला हात लावू नका
पिकल्या आंब्याला दाबूनी पाहू नका ||२||

यावर्षी आंबेमोहर बहरला, असा की हो फुलला
कैकांनी टेहळणी केली, मी तो राखीयला
आणला चाखायला केवळ, तुम्हांसाठी बरंका
पिकल्या आंब्याला दाबूनी पाहू नका ||३||

तुम्ही आंबं इथंतिथं दाबीता, हात इथंतिथं लावता
पाटीत आंबं रचलेत निट, का उगा खाली हात घालता
निसंतं बघायचं बघता, आन येळ घालवीता फुका
पिकल्या आंब्याला दाबूनी पाहू नका ||४||

म्हनून शेवटलं सांगते

पिकल्या आंब्याला दाबून पाहू नका
घ्यायचा आसलं तर घ्या, नाय तर नका ||धृ||

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
३०/०५/२०१०

Tuesday, June 15, 2010

बजरंगाचा भक्त पैलवान

बजरंगाचा भक्त पैलवान


हि कविता आपला सगळ्यांचा लाडका टारझन यास अर्पण


मी आहे बजरंगाचा भक्त, त्याचा डोक्यावर वरदहस्त
मेहनत करतो कसूनी, मैदानी कुस्ती करतो फक्त ||धृ||

शाळेत होतो द्वाड, घरी करायचे नाही लाड
चिंचा बोरे आवळे पाडूनी खायी नाही कसली त्याला तोड
लहाणपणी म्हणती सगळे तू अभ्यासात सुस्त
आता मेहनत करतो कसूनी मैदानी कुस्ती करतो फक्त ||१||

दंड बैठका तालीम करतो, जोर मारूनी घाम गाळतो
शड्डू जोरात ठोकतो, गडी समोरचा घाबरतो
दुध, बदाम, खारीक यांचा खुराक करतो मस्त
म्हणून मेहनत करतो कसूनी मैदानी कुस्ती करतो फक्त ||२||

कुस्ती खेळ आहे भारी, धोबीपछाड डावपेच करी
समोरच्याची ओढावी तंगडी, चढावे त्याच्या छाताडावरी
जिरवावी खोडी असेल जर समोरचा पैलवान मत्त
म्हणून मेहनत करतो कसूनी मैदानी कुस्ती करतो फक्त ||३||

पंचक्रोशीत नाव गाजे, जेव्हा कुस्तीत पानी पाजे
पदके अन गदा घेवूनी मी नाचे, संगे ढोल अन ताशे वाजे
सांगतो अंगमेहनत करा अन रहा कायमचे तंदूरूस्त
त्यासाठी मेहनत करतो कसूनी मैदानी कुस्ती करतो फक्त ||४||

मी आहे बजरंगाचा भक्त त्याचा डोक्यावर वरदहस्त
मेहनत करतो कसूनी मैदानी कुस्ती करतो फक्त ||धृ||


- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
३०/५/२०१०

Thursday, June 3, 2010

नदीकाठी सासूरवाशीण

नदीकाठी सासूरवाशीण


अल्याड आहे सासर माझं,
पल्याड माहेरा पाहते
मधी वाहे चंद्रभागा,
त्यात धुनं मी गं धुते ||

पानी वाहे दुधगंगा,
जसं अमृताच्या चवीचं
त्याची गोडी काय सांगू,
त्याची गोडी अविट ||

नदीकाठची शाळू वाळू,
बारीक बारीक
मदी आसतील गोटे,
बी संगे खारीक ||

माहेर मोठं दांडगं,
नाही कसली वनवा
सासर बाई आसलं द्वाड,
त्याला कसली पर्वा ||

सोडले मोकळे पाय
नदीच्या ग पान्यात,
ऐन्यात रूप दिसे,
रूपे सोनेजडीत ||

जा ग माय जा ग माय,
अशीच ग तू वाहत
भरव तुझ्या लेकरांना,
चारा देई दुष्काळात ||

कितीकदा येते मी ग,
तुझ्या भरलेल्या काठाशी
गर्दी कितीका आसंना,
धरते मला पोटाशी ||

नदी बाई तू अन मी ग,
एकसारखे वाही पानी
तू धूते जनांचे पापं,
मी धूते माझी धूनी ||

ऐकते का ग सारं काही,
जे बोल मी बोलते
काय नको वाटून घेवू,
संन्याशीन तू तूझं कर्म करते ||

नदी काठी आली मी ग,
आहे सासूरवाशीण
सांगे आपली सुखदु:ख्ख,
पिंजर्‍यातील पक्षीण ||

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
२९/०५/२०१०

Saturday, May 29, 2010

त्याचे तिचे प्रश्नोत्तरे

त्याचे तिचे प्रश्नोत्तरे
सिच्यूएशन: हिरो हिरवीनीची छेडाछेडी
चाल: थोडीशी सवाल जबाबासारखी

तो:
गोरा गोरा रंग अंगी चोळीही तंग
पदर कमरेला विळखा घाली
असती आपल्यातच दंग
चाल तुझी मोरावानी
हरणापरी चपळ अंग
कुठं जाशी कुठून येशी
सांग सांग सांग पोरी
सांग सांग सांग

ती:
गोरा गोरा रंग माझा नाही गर्वाने धुंद
शिंप्याची चुक झाली
केली चोळी त्याने तंग
मोर हरणावानी चाल चपळ
न्हाई तुझ्यागत फोपशी अंग
नसत्या चौकशा करू नगं
लांब लांब लांब हो पोरा
लांब लांब लांब

तो:
कवळी कवळी काकडी पाहिली
कच्ची तोडावी का नको
पिकली तर जास्त चांगली
पर त्यात वेळ दवडाया नको
कोनतं फळ झाडाचं खरं
आसतं तोडायला बरं
सांग सांग सांग पोरी
सांग सांग सांग

ती:
फळ झाडाचं मुल आसतं
त्याचं त्याला प्यारं
कच्च अन पिकलेलं
काय भलं काय बुरं
जे बी फळ मिळतंया
आनंदानं खावून घे तू रं
जान जान जान पोरा
जान जान जान

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
२९/०५/२०१०

Thursday, May 27, 2010

पोवाडा मर्द मावळ्याचा

पोवाडा मर्द मावळ्याचा

खण खण खणाण खण खण खण
खण खण खणाण खणाणखण वाजे तलवार
शिवाजीचा अवतरला अवतार
शत्रूंना दिले उत्तर बाणेदार
साथ दिली मावळ्यांनी भरपूर
अशा राजा शिवाजीस करूनी नमन
शाहिर सचिन बोरसे करतो पोवाडा
मर्द मावळ्याचा
जीर हा जी जी जी जी जी
...
अनेक युद्धे शिवाजी राजांनी खेळीले
अनेक किल्ले राजांनी जिंकीले
अनेक शत्रू त्यांनी मारीले
मराठी राज्य त्यांनी स्थापिले
शिवाजीमहाराज छत्रपती जाहले
याकारणे साथ दिली अनेकांनी
तानाजी, येसाजी, बाजी, सुर्याजी अशा शुरांनी

अहा
...
{ गद्य : यवनी सत्येच्या विरूद्ध लढाया करून शिवाजी महाराजांनी महाराष्ट्रात मराठी राज्य स्थापन केले. यात त्यांना तानाजी, येसाजी, बाजी, सुर्याजी अशा अनेक ज्ञात लढावू मर्दांची साथ लाभली. परंतु सैन्यात असणार्‍या अनेक सैनिकांपैकी एक असणार्‍या एका मर्द मावळ्याची कहाणी या पोवाड्यात ऐका....}

असे एक मावळा महाराजांच्या सैन्यात
तयार होता लढाईत
पाठवूनी त्यास रणांगणात
केली शर्थ त्याने हातघाईत
कहाणी ऐका त्याची पोवाड्यात
जीर हा जी जी जी जी जी
...

अशाच एके संकटाचे वेळी
महाराजांनी आज्ञा ती केली
तयार करावे सैन्य तुम्ही
रहावे हुशार युद्धास जाण्यावरी
सरनोबत घ्या लढाईचे सुत्र
व्युव्ह रचा तुम्ही दुरूस्त
हत्ती, घोडे ठेवा चुस्त
शत्र्रूस करण्या परास्त
पाजळा सगळी आपापली शत्र
चढवा आता रणांगची वस्त्र.....जीर हा जी जी जी जी जी

अशा या समर प्रसंगी तयार मावळा हा
घरा दाराला सोडुनी आला आला किल्याला
घरधनी निरोप देई अशृ डोळ्याला
कवटाळी चिल्लेपिल्ले आपल्या उराला
धिर देवून मावळा निघे लढाईला.....जीर हा जी जी जी जी जी

नाईकास भेटूनी सांगे तयार लढाईला
जुमलेदारास सांगूनी जाई आपल्या मोक्याला
हवालदार अन बाकी मावळे असती संगतीला.....जीर हा जी जी जी जी जी

{गद्य: असा हा मावळा लढाईस तयार होवून आपल्या मोक्याला चालला गेला. अशा या वेळी किल्यावर काय वातावरण होते ते पहा...} अहा....


रात्रीचे समयी रातकिडे किरकिरती
अंधार दाटूनी आला घुबडे हुंकारती
भयवाटावे असले लक्षण आहे सगळीकडे
मेघ दाटूनी आले सहस्त्रधारा वर्षावे
त्याच समयाला शत्रू हल्ला ते करती
या अल्ला तोबा करूनी किल्यावर धडकती
हुश्शार मावळा जागा होता ढाला चढवून
हाता सुर्‍या, आडहत्यारे, धनुष्य, बरची अन पट्टा घेवून
गोलंदाजही तयार होते त्याच समयाला
गोळे घेवुनी दारूचे ते फिरवीती तोफेला.....जीर हा जी जी जी जी जी

रक्षण करण्या मावळा दक्ष असे
मुख्य गणेश दरवाजाचे
लक्ष असे त्याचे शत्रूच्या येण्याचे
ठावूक असे त्याजला काम मोर्चाचे
शिकारी शिकार ठिपण्या सावध असे.....जीर हा जी जी जी जी जी

{गद्य: शत्रू असल्या पावसात चालून आला. किल्याच्या मुख्यदरवाजाला त्याने धडक दिली अन }

चाहूल लागली गनिमाची चालून येण्याची
पावसातल्या आवाजात अल्ला अल्ला ते गर्जीती
धडक बसली गणेश दरवाजाला मत्त हत्तीची
भक्कम दरवाजा त्यास काय फिकीर करण्याची
शेवटला उपाय म्हणूनी तयारी सुरूंग लावण्याची
अशा पावसात काम करीना दारू सुंरूगाची
मग तयारी झाली तोफगोळे बरसविण्याची.....जीर हा जी जी जी जी जी

एकाएकी मग हल्ला की हो झाला
कुलूपी गोळा दरवाजावर की हो आदळला
त्या गोळ्याने मग आपले काम फत्ते केले
भक्कम सागवानी लाकूड काम की हो तोडीले
लगबग करूनी सात वैरी मग चालूनी आले.....जीर हा जी जी जी जी जी

मुख्य दरवाजापाशी होते पाच शुरवीर दारवान
हातघाईची लढाई केली त्यांनी ताकदवान
अन मारीले सातही मुजोर हैवान.....जीर हा जी जी जी जी जी

दरवजापाशी आता आली आणीक कुमक
आपला मावळा होता त्यात एक
मागाहून शंभर पठाण आले ते अल्ला खुदा गर्जीत
दोन्ही फौजा मग तेथेच भिडल्या एकमेकांस.....जीर हा जी जी जी जी जी

हरहर महादेव, शिव हर शंभो, मारा, कापा गजर तो झाला
कोणी पट्टा चालवी, कोणी कांडा चालवी कोणी चालवी जांबीयाला
मावळ्याने आपल्या घेतली हाती ढाल तलवारीला
त्वेशाने तुटून पडे तो गेला सामोरीला
दातओठ खावूनी गरगर फिरवी हत्याराला
तलवारीची धार तेज असे पाजली कालच्याला
घाबरूनी शत्रू मागे फिरी लांब होई पल्याला
अशा तर्‍हेचे युद्ध करीती दोन्ही त्या समयाला
वरतून पाऊस झोडी खाली मावळा झोडी गनिमाला
खंड नव्हता पडला काही त्याच्या मेहनतीला
शर्थ नव्हती पडली त्याच्या पराक्रमाला
एकट्याने बारा मोगल कापीयला
होते हत्यार बल्लम लटकाविलेले कमरेला
तलवार लावली म्यानाला अन हाती घेतले बल्लमाला
आता तिन अरबांनी कोंडाळले त्याला
तयारी केली त्यांनी खाली पाडण्या मावळ्याला
दिन दिन खुदा खुदा करूनी घेरती पिंजर्‍यातला वाघाला.....जीर हा जी जी जी जी जी

रणमर्द तो मावळा एकटा झुंजला
वार झेलून झेलून रक्ताने तो माखला
रक्त पाहून त्वेशाने तो हल्ला परतवू लागला
सरसर सरसर तो फिरवी बल्लमाला
डोक्यात मारी वार करी, एक अरब पाडला
राहीले दोन आता खुन डोळ्यात चढला.....जीर हा जी जी जी जी जी

एक छाती पुढे येई अन एक राही पाठीला
हवालदार तो बाजूस होता पाही लढाईला
पराक्रम बघूनी मावळ्याचा तो घाली बोटे तोंडाला
"ध्यान देवूनी लढ आता" त्याने आवाज की दिला
अन बाकी मोगलांचा समाचार घेण्या तो चालता झाला.....जीर हा जी जी जी जी जी

विज चकाकली, आवाज झाला, हरहर महादेव मावळा बोलला
विजेसारखा चमकूनी त्याने जोरदार मारा केला
दोन्ही अरबांना चार वारात लोळवी धरणीला
एक बोलतसे खुदा खुदा एक बोली या अल्ला
तडफड तडफड करूनी सोडी ते प्राणांना
वेदनेने चमकूनी पाही मावळा आपल्या तुटल्या हाताला
असा हा एकटा मावळा रणात झुंजला
गनीम पंधरा लोळवीले पाठविले स्वर्गाला.....जीर हा जी जी जी जी जी

हुषार व्हा सारे! सार्‍या मोगलांचा नाश झाला
ओरडूनी सांगे सरहवालदार सगळ्यांना
आपलीही आपली तेरा डोकी फुटली गमावीले विसांना
तुम्ही बाकी सारे आता बसा पहार्‍याला
येवू नका देवू आता कोणी शत्रू दरवाज्याला
आणखी कुमक घेवोनी येतो मी तुमच्या मदतीला
"भले बहाद्दर लढाई गाजवली", शाब्बासी देती ते मावळ्याला
किल्लेदार धावत येती त्याच समयाला
सोन्याचे कडे देवूनी गौरवीती त्याला
गौरवूनी निघती ते अधिकारी, मावळा संगती उपचाराला.....जीर हा जी जी जी जी जी

अशी लढाई अशी मर्दूमकी गाजवली त्या कारणाला
मारूनी शंभर शत्रू मावळ्यांनी वाचवीले किल्याला.....जीर हा जी जी जी जी जी

शुरमर्दाचा फोवाडा शुरमर्दांनी सांगावा
शुरमर्दांनी ऐकावा शुरमर्दांनी आचरणावा
असा हा पोवाडा शुरमर्द मावळ्याचा
महाराजांच्या पुराणकालीन काळाचा.....जीर हा जी जी जी जी जी

प्रस्तूत शाहिर असे नाशिक वस्तीला
सचिन बोरसे नाव ल्यालेला
लेखणी घेवून पहाटेच्या मंगल समयाला
पोवाडा पुढल्या पिढीसाठी रचिला
सत्ताविस मे २०१० सालाच्या गुरूवाराला
वेळ झाली पोवाडा पुर्ण करण्याला.....जीर हा जी जी जी जी जी

वंदन करतो ज्ञात अज्ञात मावळ्यांना
जांच्यामुळे आज आपण या वेळेला
धर्माची भाकरी खातो पोटाला
वंदन करतो शिवाजी राजांना
सत्य युगाच्या योगी पुरूषाला
भजतो महाराष्ट्र देशी पुन्हा येण्याला ssss जीर हा जी जी जी जी जी

-पाषाणभेद (दगडफोड्या)
२७/०५/२०१०