नदीकाठी सासूरवाशीण

नदीकाठी सासूरवाशीण

अल्याड आहे सासर माझं,
पल्याड माहेरा पाहते
मधी वाहे चंद्रभागा,
त्यात धुनं मी गं धुते ||

पानी वाहे दुधगंगा,
जसं अमृताच्या चवीचं
त्याची गोडी काय सांगू,
त्याची गोडी अविट ||

नदीकाठची शाळू वाळू,
बारीक बारीक
मदी आसतील गोटे,
बी संगे खारीक ||

माहेर मोठं दांडगं,
नाही कसली वनवा
सासर बाई आसलं द्वाड,
त्याला कसली पर्वा ||

सोडले मोकळे पाय
नदीच्या ग पान्यात,
ऐन्यात रूप दिसे,
रूपे सोनेजडीत ||

जा ग माय जा ग माय,
अशीच ग तू वाहत
भरव तुझ्या लेकरांना,
चारा देई दुष्काळात ||

कितीकदा येते मी ग,
तुझ्या भरलेल्या काठाशी
गर्दी कितीका आसंना,
धरते मला पोटाशी ||

नदी बाई तू अन मी ग,
एकसारखे वाही पानी
तू धूते जनांचे पापं,
मी धूते माझी धूनी ||

ऐकते का ग सारं काही,
जे बोल मी बोलते
काय नको वाटून घेवू,
संन्याशीन तू तूझं कर्म करते ||

नदी काठी आली मी ग,
आहे सासूरवाशीण
सांगे आपली सुखदु:ख्ख,
पिंजर्‍यातील पक्षीण ||

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
२९/०५/२०१०