त्रंबकेश्चर फोटो

या श्रावणातील चौथ्या सोमवारी त्रंबकेश्चर ला गेलो होतो. गावात मंदिराजवळ पाऊस होता व मंदिरात कॅमेरा नेता येत नव्हता. बाहेर गर्दीचे काय फोटो काढणार? ती तर सगळीकडेच आहे.
दुपारी आम्ही गंगाद्वार या डोंगरावरील ठिकाणी गेलो होतो. तेथेही सतत पाऊस चालू होता म्हणून काही फोटो काढता आले नाही. जे काही तिन चार फोटो काढले ते खाली देत आहे.


गंगाद्वार च्या पायर्‍या चढतांना दिसणारा ब्रम्हगीरी चा पर्वत. याच पर्वतावर गोदावरी नदी उगम पावली आहे. श्रावणातील तिसर्‍या सोमवारी या पर्वताला सुमारे ३० ते ६० किमी ची फेरी मारतात. या वेळी ही मी ती मारली होती. त्या बद्दल कधीतरी लिहीनच.


डोंगरावरील जंगलसंपदा


क्रिकेट वेडा देश. क्रिकेटला वेळ, काळ, स्थळ काही लागत नाही. (किती मॅन अवर वेस्ट जातात कुणास ठाव?)


पाझर तलाव दिसतोय


त्रंबकेश्वर शहर

जय तोरणा मित्र मंडळ तोरणा नगर, सिडको, नाशिक - सार्वजनीक गणेशोत्सव २००९

सार्वजनीक गणेशोत्सव २००९

जय तोरणा मित्र मंडळ तोरणा नगर, सिडको, नाशिक
अध्यक्ष: संदिप गांगुर्डे , उपाध्यक्ष: निखील बिरारी , खजीनदार: , सरचिटणीस:


श्रींची मुर्ती


गणपती

स्वप्निल मित्र मंडळ पवन नगर, सिडको, नाशिक - सार्वजनीक गणेशोत्सव २००९

सार्वजनीक गणेशोत्सव २००९

स्वप्निल मित्र मंडळ पवन नगर, सिडको, नाशिक
संस्थापक अध्यक्ष: स्वप्निल, अध्यक्ष: स्वप्निल , उपाध्यक्ष: स्वप्निल , खजीनदार: , सरचिटणीस:


श्रींची मुर्ती


लँप शेडस् मधून तयार केलेला गणपती

जय तोरणा सांस्क्रूतीक, सामाजीक, शैक्षणीक, कला व क्रिडा संस्था, श्रीराम नगर, सिडको, - सार्वजनीक गणेशोत्सव २००९

सार्वजनीक गणेशोत्सव २००९

जय तोरणा सांस्क्रूतीक, सामाजीक, शैक्षणीक, कला व क्रिडा संस्था, श्रीराम नगर, सिडको, नाशिक
संस्थापक अध्यक्ष: मनोज (दादा) बिरार, अध्यक्ष: महेश आहेर, उपाध्यक्ष: भुषण लभडे, खजीनदार: संग्राम जाधव, सरचिटणीस: निलेश शेलार


श्रींची मुर्ती


चांदीचा गणपती


जय तोरणा सांस्क्रूतीक, सामाजीक, शैक्षणीक, कला व क्रिडा संस्था, श्रीराम नगर, सिडको, नाशिक - सदस्य

जय मल्हार सांस्क्रूतीक सामाजीक मित्र मंडळ, श्रीराम नगर, सिडको, नाशिक - सार्वजनीक गणेशोत्सव २००९

सार्वजनीक गणेशोत्सव २००९

जय मल्हार सांस्क्रूतीक सामाजीक मित्र मंडळ, श्रीराम नगर, सिडको, नाशिक
संस्थापक अध्यक्ष: नितीन माळी , अध्यक्ष: हेमंत आहेर, सदस्य : राजूभाई भाटीया, सचिन बोरसे, मेहबुब इनामदार, अरूण रासकर, भालचंद्र देसले, जुनेद सय्यद, दादा देवरे, नंदू जगताप, विलास कामडी, सोनवणे (पार्थ सेल्स), राजेंद्र डहाळे, सोनू पाटिल, राजाभाऊ वाघचौरे, लोटन जाधव, मगन शेलार, भाऊसाहेब देसले, हर्षल झवर, मोनू आहिरे, सचिन पवार, विकास पाटिल, अनंत बोरसे, ज्ञानेश्चर पाटिल, योगेश पवार, दिलीप वाघ.

वाहन पार्श्चभाग लिखाण अर्थात बंपर स्टिकर

पुर्वप्रसिद्धी : http://www.misalpav.com/node/8574

आता बहूतेक जण म्हणतील की यावर बरेच धागे लिहून झाले, हा फूटकळ धागा आहे, मी आपणाला ओळखत नाही त्यामुळे (निगेटिव्ह का होईना पण) प्रतिक्रीया देणार नाही वैग्रे वैग्रे. तरी पण वाचा आणि आनंद घ्या. असो.

रत्याने जातांना वाहनांच्या पार्श्चभागी लिखाण अर्थात बंपर (तसेच) नेम प्लेट, ट्रकचे फाळके, मागील काच, मडगार्ड रबर वर अनेक (महाभागांनी) अनेक तर्‍हेचे लिखाण केलेले असते.
अजाणतेपणी आपण त्या कडे बघतो किंवा बघत नाही. काही काही लिखाण मनास भिडते तर काही वेळा मनोरंजन होते. रहदारीच्या वैतागात आपल्याला ते लिखाण नकळत सुखावून जाते.

मी खाली काही तसले बघीतलेले लिखाण टाकलेले आहे. आपल्याला वाहनांवरील जो काही तसला मजकूर आवडला असेल किंवा आपण त्याचा फोटो काढला असेल तर तो आपण येथे टाकावा जेणे करून आपण तसले लिखाण संपादीत अवस्थेत राहू शकेल.

धन्यवाद.

मी बघीतलेले वाहन ------------------ मजकूर

रिक्षा : --------------------------- Love एक खर्चा
रिक्षा : ---------------------------- O नेते
फाय व्हिलर : -----------------------घुम रही है गली गली ===== १२१६ भरके चली (१२१६ हा त्या वाळूने भरलेल्या फाय व्हिलर चा नंबर होता.)

ट्रक : ----------------------------- HORN OK PLEASE (हे नेहमीचेच. ह्यावरचा हा अ‍ॅनिमेशन पट तर धमाल आहे. An Irish-Indian collaboration, Horn OK Please is a stop motion short movie which follows a day in the life of a taxist in Bombay. Life ain't easy, but the way of karma is just around the corner.
The director and producer is Joel Simon with Vaibhav Kumaresh as director of animation. )

ट्रक मडगार्ड रबर ------------------------ TATA (हे पण नेहमीचेच)

खडी डबर चा ट्रक --------------------- पहेले खंडेराव बोलो फिर दरवाजा खोलो
एस. टी. ---------------------------- (पुढिल काचेवर --- डिझेल वाचवणे हे ड्रायव्हरच्या हातात आहे. (माझा मित्र त्यापुढे म्हणत असे की --- डिझेल वाचवणे हे ड्रायव्हरच्या हातात तर कंट्रोलरच्या पायात आहे. ))

......आणखी नंतर टाकेनच.

(प्रिय सौ. सासुबाईंस..!)

पुर्वप्रसिद्धी : http://www.misalpav.com/node/8459

आधार: प्राजूताईंची कविता (आणि फालतू सास-बहू टिव्ही सिरीयल्स)

(पस्तूत विडंबनात मला प्राजूताईंच्या कवितेची माझी भ्रष्ट नक्कल व त्यातील आईसारख्या (तसेच सासुबाईंसारख्यासुद्धा) व्यक्तींची टिंगल करण्याचा अजीबात हेतू नव्हता. प्रत्येक आई आदरणीय आहे, वंदनीय आहे. माझा कुणाच्याही भावना दुखवण्याचा हेतू नाही.
मी केलेले विडंबन हि फक्त कल्पना समजावी.)


माझं तुमच्यासोबत असणं..
तुमच्या (खोट्या)कौतुकात माझं बुडुन जाणं..
तुमच्या आवडीनिवडी
सांभाळण्यासाठी मी
माझ्या पार्लरच्या कामांना बाजूला ठेवणं..
संपूर्ण आयुष्यभर चालणारा हा कौतुकाचा सोहळा..!!
पण... काहितरी राहून गेलंय..
माझं निवांत टिव्ही पाहणं..
एकमेकींच्याशिवाय !
केवळ अन केवळ साध बोलणं....
असं झालंच नाही हो !
(वेगवेगळे)हिंडलो, (साडीसाठी)फिरलो.. (खोटे खोटे चांगले वागणे)खेळलो..
पण..
फक्त आणि फक्त आपण दोघी
कितीवेळ एकमेकीसोबत होतो??

आता तूम्ही (धाकट्या दिराकडे) जाणार...

तुमच जाणं तसं वर्षभर लांबलं..
.... अन शेवटी
हो नाही करता करता तूम्ही गेलातही..
तूम्ही इथे आल्यावर.. एकट हिंडण्या फिरण्यासोबतच
तुमच्याशी खूप खूप भांडण करायच... ठरवलं होतं मी.
प्रत्येक वेळी वेगवेगळे हिंडलो, फिरलो..
प्रत्येक वेळी..."तूच कर ना चहा नाष्टा माझ्यासाठी.." असा हुकूम केला..
कित्तीतरी पदार्थ खाल्ले माझ्या हातचे..!!
प्रेमळ (दिखावू) भांडणही झालं..
एकमेकींशी गप्पा सुद्धा मारल्या.. ठरवल्याप्रमाणे!!!
.......... त्या पुरेश्या नव्हत्या का हो??
मन का नाही भरलं कधीच?
तुमच्या इथे असण्याची सवय .. जाईल लवकर !
घरातला प्रत्येक कोपरा... ..
मला तुमच्या वास्तव्याची जाणीव करून देतो आहे..
आणि पुन्हा पुन्हा असंच का वाटतं आहे की..
आपण दोघी मनसोक्त(?) भेटलो..
आणि मनसोक्त(?) भांडलोही..!!!

मनसोक्त(?) ची व्याख्या नक्की काय असते??

महाभयंकर सत्य

पुर्वप्रसिद्धी : http://www.misalpav.com/node/8401

सगळ्या जगाचा प्राण आहे असे वाटणारे ईंधन आता लवकरच संपणार. लवकरच म्हणजे किती ? अहो आपण किंवा आपली मुलं किंवा अगदी फार फार तर आपली नातवंडं जग बघू शकतील. हे काही तथाकथीत भविष्य नव्हे तर ते एक सप्रमाण सिद्ध केले जाणारे भाकीत आहे. ते लोकप्रभात मांडलय मिलिंद जोशींनी. सगळ्यांना माहीत व्हावे हा या दोन ओळींच्या माहितीचा हेतू.

आजच्या शिक्षणसंस्था

पुर्वप्रसिद्धी: http://www.misalpav.com/node/8385

आजच्या शिक्षणसंस्थांचे खरे रुप सुज्ञ वाचकांसमोर यावे हा हेतू या मागे आहे. (कोठे कर्मवीर आणि कोठे आजकालच्या शिक्षणसंस्था )

नुकतीच नाशिक येथील एका 'विद्यामंदिर' या संस्थेत शिक्षक-शिक्षकसेवक (प्राथमीक+शालेय्+महावीद्यालयीन)या पदांच्या काही जागा भरावयाच्या असल्याची जाहीरात वर्तमानपत्रात आढळली. या पदांसाठी त्यांनी नोकरी अर्ज विक्रीला ठेवले आहेत. ज्या कोणाला या पदांसाठी अर्ज करायचे असतील त्यांना या संस्थेचा 'छापील अर्ज' रु. १००/- मोजुन घ्यावा लागेल आणि तो सुद्धा रोख पैश्याच्या स्वरुपात नव्हे तर "पोस्टल ऑर्डर" देवुन मगच.

आता या सगळ्या कारभारात काही प्रश्न उद्भवतात.

१. सामाजीक शिक्षणसंस्थांचे असले 'छापील अर्जांचे' प्रकार म्हणजे धंदेवाईक प्रकार आहेत हे आपण म्हणू शकतो काय?

२. सगळ्या शाळांत/ कॉलेजात कॅश स्विकारली जाते. अर्जासाठी "पोस्टल ऑर्डर" योग्य आहे काय? एका १००/- रू.च्या "पोस्टल ऑर्डर"साठी १० रु. खर्च येतो. मग पोस्टात जाणे, वेळ, पेट्रोल, प्रतीलीपी (झेरॉक्स हो) आणि मनस्ताप याचा खर्च कोण मोजणार? पोस्टल ऑर्डर घेणे म्हणजे सरकारी काम आहे हे दाखवणे होते काय?

३. एकाच उमेदवाराला दोन पदांसाठी अर्ज करावयाचा असेल तर दोन "पोस्टल ऑर्डर" लागणार होत्या. (म्हणजे पुन्हा खर्च - पुन्हा कमाई) ते टाळण्यासाठी अर्जातच काही सुधारणा केली जाऊ शकत नाही काय?

४. मी तो अर्ज स्वता: बघीतला तर त्यात काही जगावेगळी माहीती विचारलेली नव्हती. तेच ते रकाने जे सर्वसामान्य अर्ज भरायला लागतात तेच होते. तो अर्ज छापायला केवळ १ ते १.५० रु खर्च आला असता. त्याच अर्जाची किंमत रु. १००+१०=११०/- होवू शकते काय?
त्याचबरोबर अर्जासोबत सगळ्या कागदपत्रांच्या प्रतीलीपी आणि उमेदवाराचे छायाचित्र जोडायचा खर्च पण ध्यानात घ्या. तसेच हा अर्ज पोस्टाने मिळविण्याचा व पाठवण्याचा जाहीरातीत काहीच उल्लेख नाही. म्हणजेच सगळे लोक झक मारत 'विद्यामंदिरात' जातील व अर्ज घेतील व भरून देतील. यासाठी काही लोक ग्रामीण भागातून आले असतील, काहींच्या दोन दोन चकरा होतील. हे सगळे
माननीय संचालकांना समजले नाही काय? (हे 'विद्यामंदिर' आधी ग्रामीण भागातलेच होते.)

४. माझ्या माहीतीप्रमाणे बि.एड, डि.एड. पदवी धारक बेरोजगारांची संख्या ध्यानात घेवून व असलेल्या जागा बघून कमीतकमी ५००० अर्ज जरी पकडले तरी 'विद्यामंदिरास' रू. ५००००० ची घसघशीत कमाई होणार होती.

बि.एड, डि.एड. पदवी धारक हा काही निरीक्षर नसतो. त्यास कमीतकमी अर्ज तर 'लिहीता' येतच असणार. असे असतांना 'छापील अर्जाची' गरज काय? त्यांना अर्जाचे छापील स्वरूपच हवे होते तर पेपरध्येच तशा अर्जाचे स्वरूप देवून व ते बेरोजगारांनी टाईप करून घेवून - बेरोजगारांच्या पालकांचे पैसे वाचवता आले नसते काय?

मान्य आहे की, एवढे अर्ज स्वि़कारणे, प्रोसेस करणे, नोकरी देणे हे 'विद्यामंदिराचे' 'काम' आहे. पण ते काही फुकट काम करणार नाहीत. नोकरी लागलेल्या (किमानपक्षी जाहीरात येण्याआधीच लागलेल्या) उमेदवारांकडून काही लाख घेतलेच असतील ना?

अशा प्रकारे एका मोठ्या 'विद्यामंदिराला' एक नोकरीसाठी अर्ज विक्रीचा पायंडा पाडायचा काय अधीकार आहे?

सरकार तर काखा वर करून मोकळे होईल. पण याची दखल कोणी घेईल काय?

टनेल व्हिजन V/S पेरिफेरल व्हिजन किंवा टनेल व्हिजन व पेरिफेरल व्हिजन चर्चा

http://www.misalpav.com/node/8342#comment-128443

विप्र सरांनी 'टनेलवर चर्चा करायला आवडेल' असे सांगीतल्याने या धाग्याचा उदय झाला आहे.

आता काहीजण म्हणतील की फुटकळ चर्चा आहे, हात धुवुन घेण्याचा केवीलवाणा प्रयत्न आहे वगैरे वगैरे.
किंवा माननीय संपादकांपैकी काही जण या धाग्याला आक्षेप घेवून हा धागाच गायब करु शकतात. (माझी त्यांना तसे न करण्याची विनंती आहे. (परत्येकाचा ईगो सांबाळाया लागतू. राग याया नकू ना.) )
असो.

तर चित्रे साहेबांनी सांगीतलेले आणि अ‍ॅलन आणि बार्बरा पीस (अंतर्राष्ट्रीय ख्यातीप्राप्त) यांनी लिहिलेले "टनेल व्हिजन व पेरिफेरल व्हिजन" वरील उदाहरण खोटे कसे असेल? हेच उदाहरण काही लोकांना पटलेलेही आहे असे सांगितलेले आहे.

त्या उदाहरणात सांगितले की, "जगण्याची पद्धत बदलली पण पुरूषांची 'लांबपर्यंत बघण्याची दृष्टी (टनेल व्हिजन) विकसित होत राहिली. "
मला तरी वाटते की पुरुषांना 'लांबपर्यंत बघण्याची दृष्टी' आता जितकी आहे तितकीच आधीपासुनच होती. (म्हणजे आता ती तितकीच 'पॉवरफूल' आहे असे मला म्हणावयाचे आहे, ती क्षीण वगैरे झालेली नाही.)
आता "बायकांची 'आसपासचे बघण्याची दृष्टी '(पेरिफेरल व्हिजन) विकसित होत राहिली" यावर मतप्रवाह असू शकतात व त्यावर मिपाधर्मानूसार साधकबाधक चर्चाही होवू शकते.

"ज्याप्रमाणे पुरूषांना फ्रीजमधल्या, कपाटातल्या इ. वस्तू पटकन सापडत नाहीत त्याप्रमाणे स्त्रियांना रात्रीच्या वेळी ड्रायव्हिंग करताना दूरवरचं पहायला अडचण वाटते." हे उदाहरण तर खरोखर पटते. हा अनूभव बहूतेक स्त्रियांनी त्यांच्या नवर्‍याबद्द्ल घेतला असेल आणि बहूतेक माणसांनी ( त्यात नवरे पण आले. ते पण माणुसच असतात.) दिवसासुद्धा घेतला असेल.

प्रॅक्टिकल विचार केला तर बहुतेक ड्रायव्हर हे पुरुष असतात. ट्रक, बस, रिक्षा, मो. सायकल चालवणार्‍यांमधे सांखीकीय द्रुष्ट्या पुरुष हे आघाडीवर आहेत.

आता एकूणच 'टनेल व्हिजन' व 'पेरिफेरल व्हिजन' चा विचार 'एखाद्या खरोखरच्या टनेल' बाबतीत केला आणि त्याच्या बाबतीत "स्त्रि आणि पुरूष" यांत बदल केला तर केवढा मोठा अपघात होवु शकतो याची कल्पना येवु शकते. (म्हणजे विचार करा - स्त्रियांना 'टनेल व्हिजन' आलीय आणि पुरूषांना 'पेरिफेरल व्हिजन' आलीय. खरोखरच्या टनेलमध्ये पुरुष ड्रायव्हर आहे. नुसती कल्पना करा, किती मोठे अपघात होवु शकतात, नाही?)

म्हणुनच माणसांना 'टनेल व्हिजन' आहे तेच बरे आहे.

आता आपण यावर विप्र सरांना आवडेल अशी चर्चा करू शकतात. धन्यवाद.

-: माझे घर कौलारू :-

माझ्या घराचा पत्ता

खाली आहे हिरवळ हिरवी
दोन बाजूंनी डोंगर कडे
उंच बघावे आभाळ निळे
सोनेरी सुर्यकिरण त्यातून पडे ||

घाट सोपा लांब चढा
किंवा डोंगर चढा छोटा वाकडा
दिसेल खाली तलाव नितळ
आणि़क बाजूस सुबक देवूळ ||

खळखळ खळखळ वाहे झरा
वाट आपली पुढे सावध उतरा
चला पुढे चला, हे आहे चिंचबन
थकला तर थांबा थोडे, जीरेल सगळा शिण ||

ती खालची, ती मधली आळी
पाटील गाल्ली अन मोठी आळी आहे ती वर
आता आहे थोडा उतार
त्यानंतर दिसेल तुम्हां माझे कौलारू घर ||

- पाषाणभेद
१७/०२/१९९८

वर्णन (तमाशातले सवाल जबाब): पुन्हा लेखन

वर्णन (पुन्हा लेखन) (जुने वर्णन येथे आहे)
(चालः तमाशातले सवाल जबाब)

(सवाल जबाबात प्रत्येक पक्ष एकमेकांवर कुरघोडी करतो. प्रस्तुत सवाल जबाबात तो आणि ती एकमेकांची स्तुती करतात.)


तो: अटकर बांधा गोरा गोरा खांदा ss
पदर उडतोय वार्‍यावर
चवळीची तू शेंग शेलाटी
लवलव लवलव करती गss ग ग ग गss

कोरस: आली नटून थटून ही बया, हो पाव्हन, लावती लळा तुम्हा पुन्हा पुन्हा
घेवुन जा घरला एकदाची, नायतर ज्वानी जायची वाया... (माझ्या रामा तू रं ss)

ती: अक्क्डबाज मिशी तुझी रं
डोईचा शेमला उडतोय वार्‍यावरss
मनामधला मर्द पाहण्या
नजर माझी वळते रss रssरsरsर

कोरस: आली नटून थटून ही बया, हो पाव्हन, लावती लळा तुम्हा पुन्हा पुन्हा
घेवुन जा घरला एकदाची, नायतर ज्वानी जायची वाया... (माझ्या रामा तू रं ss)

तो: गोरा रंग तुझा दुधेरी ss
केस काळे मखमाली
हासणं तूझं मंजूळ मोठं
जणू गुलाब फुलले गाली ग ग ग गss

कोरस: आली नटून थटून ही बया, हो पाव्हन, लावती लळा तुम्हा पुन्हा पुन्हा
घेवुन जा घरला एकदाची, नायतर ज्वानी जायची वाया... (माझ्या रामा तू रं ss)

ती: पहीलवानाची छाती तुझी रं
न कधी पाहिली अशी भरदार
नजर न लागो तिला माझी
कोन दुसरा टिकल तिच्या म्होरं ? ss रssरsरsर

कोरस: आली नटून थटून ही बया, हो पाव्हन, लावती लळा तुम्हा पुन्हा पुन्हा
घेवुन जा घरला एकदाची, नायतर ज्वानी जायची वाया... (माझ्या रामा तू रं ss)

तो: दात तुझे मोती असती ss
नाक असे अणुकूचीदार
भुवयी ठळक तिरकामठी
नजरेचे मारती शर ग ग ग गss

कोरस: आली नटून थटून ही बया, हो पाव्हन, लावती लळा तुम्हा पुन्हा पुन्हा
घेवुन जा घरला एकदाची, नायतर ज्वानी जायची वाया... (माझ्या रामा तू रं ss)

ती: पायतान आस तुझं कोलापुरी
वाजतय लयीत करकर
खरा मावळा शोभे तु तर
पाहिजे हाती फक्त तलवार ss रssरsरsर

कोरस: आली नटून थटून ही बया, हो पाव्हन, लावती लळा तुम्हा पुन्हा पुन्हा
घेवुन जा घरला एकदाची, नायतर ज्वानी जायची वाया... (माझ्या रामा तू रं ss)

तो: पाहणं तुझ चोरून चोरून ss
राग तुझा लटका ग
लाजलीस हे सांगाया
फुका मारसी मुरका ग ग ग गss

कोरस: आली नटून थटून ही बया, हो पाव्हन, लावती लळा तुम्हा पुन्हा पुन्हा
घेवुन जा घरला एकदाची, नायतर ज्वानी जायची वाया... (माझ्या रामा तू रं ss)

ती: वागनं तुझं आहे मल्मली
रुबाब तुझा मोठा रं
मन मारत झुरते कधीची
जवळ ये धावत लवकर ss रssरsरsर

कोरस: आली नटून थटून ही बया, हो पाव्हन, लावती लळा तुम्हा पुन्हा पुन्हा
घेवुन जा घरला एकदाची, नायतर ज्वानी जायची वाया... (माझ्या रामा तू रं ss)

तो: लगबग लगबग तुझं चालणं ss
काम करतीया घाईत
जिंकुन घेई मनास माझ्या
होशी गळ्यातली ताईत ग ग ग गss

कोरस: आली नटून थटून ही बया, हो पाव्हन, लावती लळा तुम्हा पुन्हा पुन्हा
घेवुन जा घरला एकदाची, नायतर ज्वानी जायची वाया... (माझ्या रामा तू रं ss)

- पाषाणभेद
०१/०६/२००९

झाले गेले विसरुनी जाऊन

झाले गेले विसरुनी जाऊन

झाले गेले विसरुनी जाऊन,
सांग तू माफ करशील का? करशील का? || ध्रु ||

न जुळू शकल्या आपूल्या तारा
न फुलू शकला मनमोर पिसारा
माणूस म्हणूनी ओळखशील का?
सांग तू माफ करशील का? करशील का? || १ ||

उलटे सुलटे पडले फासे
दान दैवाचे हातात न गवसे
रिते हात पकडशील का?
सांग तू माफ करशील का? करशील का? || २ ||

न लागली मेंदी हाती
न लागले कुंकू माथी
अखेरचे तू बघशील का?
सांग तू माफ करशील का? करशील का? || ३ ||

- पाषाणभेद
१५/०३/१९९८

खेड्यातला आणि शहरी मुलगा

खेड्यातला आणि शहरी मुलगा

असशील बघत टिव्ही जरी तू
विटीदांडू कधी खेळलास काय? खेळलास काय?

नाय रे नाय, नाय रे नाय

खॉत असशील ऑईस्क्रीम तू
बांधॉवरची बोरं तू खॉल्लीस कॉय? खॉल्लीस कॉय?

नाय बॉ नाय नाय बॉ नाय

खेळत असशील बुध्दिबळ तू
कब्बड्डी कधी खेळलास काय?

नाय रे नाय, नाय रे नाय

येत असशील कराटे तूला तरी
कुस्ती माझ्याशी खेळतोस काय?

नाय रे नाय, नाय रे नाय

असशील स्विमींग करत जरी
नदीच्या डोहात डुंबला काय?

नाय रे नाय, नाय रे नाय

खातो आंबे मंडईतले जरी
चोरून जांभळे पाडली काय?

नाय रे नाय, नाय रे नाय

पितोस दुध पिशवीतले
त्याला ताज्या दुधाची चव काय?

नाय रे नाय, नाय रे नाय

दिमाख दाखवतोस शहराचा मोठा
खेड्यात एकदा राहतोस काय?

नाय रे नाय, नाय रे नाय

- पाषाणभेद
७/०३/१९९८

कुठवर पाहू तुझी मी वाट

कुठवर पाहू तुझी मी वाट

कुठवर पाहू तुझी मी वाट

सा़जणा, आठवण तुझी येते ||

एकटी मी मनामध्ये कुढते

वेड्या शंकेने उर धडधडते ||

भेट तुझी आहे जवळी

तिच्यामध्येच तुला बघते ||

असेल कारे स्थिती तुझीही

माझ्यासारखी आठवण येते ? ||

कुठवर राहू एकटी मी

मिलनासाठी तडफडते ||

- पाषाणभेद
०९/०६/१९९८

सरसगड, ता. सुधागड (पाली), जि. रायगड

मागच्या उन्हाळ्याच्या सुट्टीच्या थोडे आधी सरसगडावर जाण्याचे झाले. मी आणि माझा पालीतला भाचा -शुभम- असे दोघे जण सकाळी ११ वाजता बल्लाळेश्वराचे नाव घेवून घरातून निघालो.

छाया. १. निघतांना आम्ही एका बॅगेत खाण्याचे पदार्थ, पाणी आदी. घेतले.


छाया. २. गडाखालच्या विस्तीर्ण पठारावर आस्मादिक व शुभम


छाया. ३. सरसगडाचे खालून घेतलेले छायाचित्र १


छाया. ४. सरसगडाचे खालून घेतलेले छायाचित्र २


छाया. ५. या ठि़काणी आम्ही थांबलो असतांना आमच्या मागून ग. बा. वडेर हायस्कूलची शुभमच्या वर्गातली ४ मुले भेटली. ती शाळा बुडवून आली होती. (असे ते नेहमीच येत असे समजले.) ती मुले आम्हास वाटाड्या म्हणून नंतर उपयोगात आली.


छाया. ६. थोडे पुढे गेल्यानंतर दिसणारा गड. या दोन दिसणार्‍या भागात पायर्‍या खोदलेल्या आहेत. (नंतर छायाचित्र येत आहेच.)


छाया. ७. मागे वळून बघतांना दिसणारे पठार


छाया. ८. गडाच्या पहिल्या टप्प्यावर एक गुहा खोदलेली आहे.


छाया. ९. खालून वर जाणार्‍या पायर्‍या


छाया. १०. वरून खाली दिसणार्‍या पायर्‍या


छाया. १२. घळीतून दिसणारा समोरचा देखावा


छाया. १३. पायर्‍या संपल्यानंतर लागणारा पहीला दरवाजा
या नंतर आमच्याकडचे पाणी संपले आणि गडावर असलेल्या १ ल्या पाण्याच्या टाक्यातुन पाणी भरून घेतले.


छाया. १४. या ठिकाणी असलेली नैसर्गीक खोबण. येथे गडकरी राहत असावेत. (आपली नावे गडावर टाकणार्‍यांना चाबकाने फोडले पाहीजे. )


छाया. १५. या ठिकाणावरुन दिसणारे गडाच्या पाठीमागील द्रुष्य


छाया. १६. दुसर्‍या टप्प्यात आम्ही येथे डबा खाल्ला आणि थोडी विश्रांती घेतली.


छाया. १७. तिसरा टप्पा थोडा अवघड आहे. सरळ चढाईवर पाय सरकू शकतो. गडमाथ्यावर केदारेश्वराचे मंदिर आहे.


छाया. १८. गडावरून दिसणारे सुधागड एज्यू. सोसा. चे ग. बा. वडेर हायस्कूल. शाळेत होणार्‍या वार्षीक क्रॉसकंट्री स्पर्धेत काही मुले शाळेतून येणार्‍या वाटेने ३० मिनीटात गडावर येतात.


छाया. १९. गडावरून दिसणारी अंबा नदी


छाया. २०. गडाच्या उत्तरे कडील द्रुष्य. गडावर येण्यासाठी उत्तरेकडुन पण बिकट वाट आहे.


छाया. २१. आणखी एक द्रुष्य

गडावर थोडे थांबुन ईतिहासातील अनाम विरांचे स्मरण करून आम्ही खाली उतरलो. शाळेतली मुले केव्हाच पसार झाली होती. खाली येण्यास ४:३० झाले होते.

वर्णन

वर्णन
(चालः तमाशातले सवाल जबाब)

अटकर बांधा गोरा गोरा खांदा ss
पदर उडतोय वार्‍यावर
चवळीची तू शेंग शेलाटी
लवलव लवलव करती गss ग ग ग गss (माझ्या रामा तू रं ss)

गोरा रंग तुझा दुधेरी ss
केस काळे मखमाली
हासणं तूझं मंजूळ मोठं
जणू गुलाब फुलले गाली ग ग ग गss

दात तुझे मोती असती ss
नाक असे अणुकूचीदार
भुवयी ठळक तिरकामठी
नजरेचे मारती शर ग ग ग गss

पाहणं तुझ चोरून चोरून ss
राग तुझा लटका ग
लाजलीस हे सांगाया
फुका मारसी मुरका ग ग ग गss

लगबग लगबग तुझं चालणं ss
काम करतीया घाईत
जिंकुन घेई मनास माझ्या
होशी गळ्यातली ताईत ग ग ग गss

मार्च १९९८

(जुलाब)

आमची प्रेरणा स्वप्नयोगी यांचा गुलाब

जुलाबाच्या वेळी पोटावरली लव
जोरात थरथरली
ते पाहुन माझी छाती
मुळव्याधाच्या आठवणींनी हबकली

माझ्या जमीनीच गाणं

रामराम मंडळी. लई दिवसापास्न मी तुम्हास्नी माझ्या शेतावर घेवुन जायच म्हनत होतो. तो योग आज आला बघा.
चला तर मग माझ्या शेतावर.

माझ्या जमीनीच गाणं

हि जमीन माझी काळी काळीभोर
हि जमीन माझी लई दिलदार || ध्रु ||

हिच्यामंदी करीतो मी जोंधळा
लावीतो कधिमधी हरभरा
पेरावं मुठभर तर धान्य देई पोतभर || १ ||

हि जमीन माझी ...

कोंबडी शेळी बकरं मेंढरं
तसच पाळीतो मी रानपाखरं
गोठ्यामंदी असती गाईगुरं वासरं || २ ||

हि जमीन माझी ...

हि विहीर माझी लईलई भारी
सतरा झरं तिच्यामंदी पानी भरी
अहो मोटर चाले तास चार || ३ ||

हि जमीन माझी ...

एका तुकड्यात लावले तांबटे वांगे हो
एक तुकडा लावला घास हो खातील जनावरं माझी खास
आलाय कलमी आंब्याला सोन्यावानी मोहोर || ४ ||

हि जमीन माझी ...

औंदा लावलाय मी उन्हाळी कांदा
देईल हातामधी रुपया बंदा
न्याहारी आसं माझी झुनका भाकरं || ५ ||

हि जमीन माझी ...

उस हा हो हिरवा जर्द
त्याला घालतो मी हो बारं
झालीत मनगटाएवढी त्याची पेरं || ६ ||

हि जमीन माझी ...

मी हो शेतकरी भिमथडीचा
गुळासाठी लावतो गुर्‍हाळ
तिकड सहकारी करी साखर || ७ ||

हि जमीन माझी ...

कारभारनीनं लावली हौसेने कपास मऊ
हयो काय, इथं टरारला गहू
त्येला खायाला भिरभीरती पाखरं || ८ ||

हि जमीन माझी ...

कुदळ फावडं विळा नांगर
तण काढती हो ही औजारं
यंदा घ्यायाचा आहे हो ट्याक्टर || ९ ||

हि जमीन माझी काळी काळीभोर
हि जमीन माझी लई दिलदार || ध्रु ||
२८/०१/१९९८
- वणी ता. दिंडोरी, जि. नाशिक येथील काव्यसंमेलनात २००० साली वाचन केलेली कविता.

काळा मसाला / गोडा मसाला

जगात भारतीय मसाल्यांना मानाचे स्थान आहे.

आता दिवस उन्हाळ्याचे आहेत. आताच्या दिवसात घरोघरी कुरडया, पापड, लोणची तसेच मसाला आणि तिखट केले जाते. त्यातही मसाला करणे म्हणजे एक प्रोजेक्ट असतो. कोणाचा मसाला कसा आहे यावर त्या त्या घरात ग्रुहीणींत संवाद होत असतो.
प्रत्येक घराची मसाला करायची पद्धत वेगवेगळी असते. कोणी कोणते प्रमाण वापरतो त्या बद्दल वेगवेगळी मते असतात.
तर अशा या वार्षीक पदार्थाचे १ किलो चे प्रमाण आपण सांगावे. लक्षात घ्या की आपण १ किलो मिरची वापरत आहोत. त्या १ किलो मिरचीचा आपण मसाला बनवत आहोत. तर प्रत्येक घटकांचे प्रमाण किती असावे?
जसे:-
गोडतेल: १कि.
तेजपान :
खसखस :
हळद :
शहाजीरे :
सुंठ :
वेलदोडा :

आपण प्रमाण जरी ठरवू / देवु शकत नसाल तरी कमीतकमी घटक पदार्थांची यादी तर द्या म्हणजे जाणकार सभासद त्याचे प्रमाण पण देतील.

आधीच धन्यवाद.