उन्हाळ्याच्या रात्रीत मी बाहेर झोपतो,
झोपतांना काळेशार आभाळ पहातो.
काळ्याशार अंगणात शुभ्र चांदण्याचा सडा पडतो,
दर वेळी ठरावीक ठिकाणी प्रत्येक चांदणीचा थेंब दिसतो.
गेल्या पंधरवड्यापासून एक चांदणी वेगळी दिसते,
प्रत्येक थेंब शांत असतो, ही मात्र सतत हसते.
अचानक काल रात्री ती चांदणी खाली आली,
लोक म्हणाले, "ती चांदणी नव्हे, उल्का झाली."
मला तर असे वाटते, ती चांदणी कुणा ग्रहाच्या प्रेमात पडली,
आणि त्या ग्रहाच्या ओढीने स्वता:बिचारी भस्मसात झाली.
१०/०५/१९९८
No comments:
Post a Comment